Zelfverklaarde kenner in HLN blijft vuilbekken. Gasten vinden stoofvlees/friet in The Shelter in Knokke top

Het zoveelste menselijk drama van (beste lezer, ik ga zijn naam slechts één keer noemen) L. Bellings. De man is tijdens het weekeinde weer op pad om de domme lezers te tonen waar het lekker eten is en -vooral- waar men beter niet komt. Vooral dat laatste weegt door. Hij, dinges dus, de ‘kenner’ (sic) die zijn restaurant sloot omdat hij geen Michelin-ster meer kreeg, die een volgend restaurant failliet zag gaan en intussen tal van pijnlijke mislukkingen op zijn conto heeft. Dat belette dinges niet om zijn pollepel te vervangen door scherpe messen en vitriool en wekelijks aan onze kust wraak te nemen. Als een tang op een varken brandt hij daarbij de horecazaken af en daar krijgt hij een kick van.

‘Kartonnen kroketten’, ‘Goed voor de vuilbak’, ‘Vol-au-vent voor mensen zonder tanden’, ‘Poederblubber uit een pakske’, ‘Eén blok gelatine’, ‘Schande dat deze misbaksels verkocht worden’: het zijn enkele van de fijnbesnaarde omschrijvingen van dinges. Kicken maar! Aan Het Laatste Nieuws heeft hij als propagandamachine natuurlijk een plat commercieel medium dat graag deze koppen nog eens extra bloklettert. Ja, mijnheer: onze gazet (sic) moet verkopen, hé. Hoe meer schofferen hoe leuker maar ‘verdenk ons er vooral niet van dat we verzurend zijn…’

Je zou denken dat, door het corona, dinges milder geworden is maar dat is buiten zijn eigen ego gerekend. The Shelter in Knokke (aan het Zwin Natuurpark) kreeg dit weekeinde een 6 op 10 voor het stoofvlees, maar de chef nieuwsdienst/webmaster zette de foto en het logo van diezelfde Shelter boven de kop ‘dit gerecht verdient maar één bestemming , de vuilnisbak’. Ja, daar bij HLN wordt alles duchtig gecheckt, hoor. Reputatieschade? Ja, mijnheer: onze gazet (sic) moet verkopen, hé. Onze gedachten gaan meteen ook naar het restaurant in Blankenberge dat een 0 kreeg en dat in Middelkerke dat een 1 ontving. Moed houden, mensen.

Kijk, het doet er mij niet toe of de beoordelingen van dinges kloppen en hij zal zich natuurlijk -zoals hij al jaren ‘dapper’ doet – verschuilen achter zijn objectieve (?) bevindingen, daarbij lichtjes vergetend dat die horecamensen al jaren aan de weg timmeren, vaak ‘s morgens vroeg naar de markt rijden, elke lepel en mes ordelijk neerleggen en met een grote glimlach hun gasten ontvangen. Hulde! Maar niet voor dinges die maar niet schijnt te beseffen wat voor draagwijdte zijn stukken veroorzaken. Ik vermijd hier opzettelijk het woord ‘journalistiek’ of ‘recensies’. Dit weekeinde heb ik weeral drie horecazaken aan de lijn gehad die volledig in zak en as zitten. Die wenend aan de telefoon zinnens zijn om niet meer verder te doen. Langs deze weg de raad: “blijf verder hard werken, met alle passie en enthousiasme. Het zou pas echt pijn doen mocht dat het oordeel van een kenner geweest zijn.”

Vanavond staat er in Limburg vast weer iemand genoegzaam in de spiegel te kijken met drie exemplaren van de weekendbijlage naast hem. Moment de gloire! Morgenvroeg niet vergeten om de hersencellen op het nachttafeltje te laten liggen. Zaterdag wacht immers weer een hakbijlronde….

We zijn deze middag het stoofvlees met frietjes gaan eten in The Shelter gaan proeven en zelden zo’n lekkere portie met verse ingrediënten gegeten. Recept: Rundvlees uit de nek, (het vlees wel degelijk mee-gegaard in de saus). Ingrediënten: ongezouten hoeveboter, ui (fijngesneden), paar teentjes look, tijm, laurier, boterham met straffe mosterd, bruine fond, Corsendonk bruin van’t vat, peper & zout.