Zelfde deur, 20 jaar later in Beselare, Doomkerke en Oosteeklo
Volgende week gaat Martin Heylen in Zelfde deur, 20 jaar later langs in Sint-Lenaarts, Beselare, Merelbeke, Oosteeklo, Doomkerke. Hoe zou het nog zijn met de spoorbeambte die droomde van een eigen horecazaak? En met de slager die zijn slagerij voor een blues- en jazzcafé had laten staan en hiermee zijn droom had verwezenlijkt?
Beselare
In Beselare werd Martin warm ontvangen door Godelieve en na wat aandringen ook door haar man Ivan, een fiere postbode. Nu pas wil ze kwijt waarom ze toen euforisch over het leven was. Ze had net darmkanker overleefd. Dat wou ze toen niet zeggen, want kanker werd in de volksmond “de pest” genoemd. Ivan ging door een hel en heeft het er nog altijd moeilijk mee.
Doomkerke
In Doomkerke woonden twee levenslustige ex-landbouwers op een boerderijtje. De kans dat Martin hen 20 jaar later in levende lijve zou terugvinden was klein, want het waren toen al bijna tachtigers. Een oude vrouw opent de deur. Het zou Lucienne kunnen zijn, maar dan zou ze toch haar man herkennen op de beelden van weleer? Een buurvrouw brengt alles in een stroomversnelling.
Oosteeklo
Luk uit Oosteeklo had ook een droom: een eigen jazz- en bluescafé, waarvoor hij zijn goed draaiende topslagerij opgaf. Op vijf jaar groeide café ’t Achterkwartier uit tot de warmste kroeg van het dorp. Twintig jaar geleden viel Martin daar bij verrassing binnen. Nu is het cafeetje afgebroken en vervangen door appartementsgebouwen. Luks leven nam verrassende wendingen.
Merelbeke
Jean-Pierre had ook een droom: een eigen horecazaak. Zijn vrouw Peggy twijfelde. Want ze hadden ook twee schatten van dochters en een warme thuis. En Jean-Pierre had een vaste job bij de spoorwegen. Wat doet een mens dan? Heeft Jean-Pierre op die splitsing in zijn leven de juiste keuze gemaakt?
Sint-Lenaarts
Bij een gezin in Sint-Lenaarts leek alles peis en vree, maar wanneer Martin weer aanbelt heeft er een totale ommekeer plaatsgevonden. Man en vrouw zijn uit elkaar, ze volgen hun eigen weg en die heeft Ronnie nu naar het verre Tunesië geleid.
Zelfde deur, 20 jaar later: op maandag 12 oktober om 20.40 uur op Eén.