Video. Half maart première van docufilm van Bruggeling Louis De Jaeger over de wondere wereld van voedselbossen

Voedselbossen winnen de laatste tijden enorm aan populariteit en in België vinden we deze nieuwe landschapsvorm terug in al haar facetten. Eetbare stadsparken, pluknatuur langs wandelwegen en speelbostuinen. Landschapsarchitect Louis De Jaeger uit Brugge maakte met Food Forest Institute een uur durende documentaire met steun van Vlaanderen Circulair. De film werd inmiddels geselecteerd voor verschillende festivals wereldwijd. Hij toont hoe voedselbossen de aarde redden van verstikkingsdood, gemeenschappen reanimeren landbouw duurzaam maken, de opwarming van de aarde omkeren en toch een overvloed aan eten produceren. Deze film is een ontdekkingstocht langs de geheime tuinen van voedselbospioniers.

De film leidt langs pioniers en voorbeelden, van stadsjungles tot helende projecten in psychiatrische instellingen. Want de natuur blijkt de beste heelmeester voor sociale, psychologische en ecologische littekens die mensen veroorzaken. Als we de veerkracht van de natuur een kans geven, kunnen we samen een nieuw Eden creëren. Sterker zelfs: er zijn al stukjes van dit nieuwe paradijs zichtbaar

Documentaire over de wondere wereld van voedselbossen

Louis De Jaeger, oprichter van Food Forest Institute maakt samen met de bekroonde Nederlandse filmmaker Daan Jongbloed een documentaire over voedselbossen in België. Ze bezoeken 14 voedselbossen en vragen zich af of voedselbossen een belangrijke rol kunnen spelen om de natuur en het klimaat te redden, als bron van gezonde voeding en als therapeutische plek. “Een gewoon bos is een verzameling van grote bomen, kleine bomen, struiken, paddenstoelen, klimplanten en nog veel meer. Een bos hoef je nooit te bewateren, moet je niet bemesten en je hoeft zeker nooit met pesticiden spuiten. Een voedselbos gaat de principes van een bos kopiëren maar zal zo goed als alleen maar met eetbare soorten werken.” legt Louis De Jaeger uit.

Het oudste voedselbos van België is bijna een halve eeuw oud en ligt in Moeskroen: Jardin Des Fraternités Ouvrières, waar een koppel genoodzaakt was om hun eigen voedsel te verbouwen door het massaal sluiten van nabijgelegen fabrieken. Josine, 86 jaar oud, vertelt dat deze grote stadstuin niet alleen massaal veel noten- en fruitbomen heeft, ook hebben ze een zaadbibliotheek van meer dan 6000 variëteiten opgebouwd. Ze hebben 40 jaar geleden een beweging gestart waarbij ze hun kennis over biologisch tuinieren gedeeld hebben met duizenden buurtbewoners die ook hun fabriekjobs zijn verloren en zo toch nog aan gezonde voeding konden geraken.

Het grootste voedselbos van België is wellicht die bij Kasteel Nieuwenhoven, op een 4-tal hectare. Het voedselbos werd 12 jaar geleden geplant door permacultuur pionier Taco Blom en de hoofdfunctie hiervan is landbouwproductie. “Het is vreemd om voedselbosboer te zijn in België want een voedselbos wordt nog niet officieel erkent, zelf al doen we dit al 12 jaar” legt Siem Ottenheim uit, die het bedrijf net heeft overgenomen.

Ook Diderik Claerebout van de Woudezel, een voedselbos van meer dan 10 jaar oud dichtbij Diksmuide, vertelt dat de overheid hem niet wil erkennen als voedselbosboer. “De definitie van landbouwen is dat je eten produceert en verkoopt. Ik doe dit op een van de meest duurzame manieren. De huidige bureaucratie erkent deze innovatieve vorm van voedselproductie nog niet, maar ik heb het gevoel dat er meer en meer interesse is.” zegt Diderik.

Dit blijkt inderdaad zo het geval te zijn. In een van de jongere voedselbossen, gelegen te Deinze, is er een experiment in samenwerking met de universiteit van Gent waarbij wordt onderzocht of het telen van fruit in voedselbosverband betere resultaten levert. Ook voert Ir. Steven Heyde, docent landschapsarchitectuur te HoGent, onderzoek naar hoe voedselbossen een rol kunnen spelen in de restauratie van oude kasteeltuinen.

Er werd ook gefilmd in het psychiatrisch ziekenhuis Karus, bij Gent, waar er een therapeutisch voedselbos is. “Een patiënte vertelde ons dat deze plek de allerbeste therapeut is.” zegt Daan Jongbloed, de filmmaker. Ook de verzorgers en verpleegkundigen zijn verrast over welk positief effect een voedselbos op de patiënten heeft. Ze wijten dit aan het feit dat een voedselbos zoveel verschillende vormen heeft, in verschillende hoogtes groeit en uit veel kleuren bestaat. “Het kweken van eigen voedsel door middel van bomen en struiken is als een spiegel voor de patiënt. Sommige jaren dragen de planten minder vruchten en de volgende jaren weer meer. Hierdoor leren ze dat het oké is om eens een minder goede periode te hebben.” zegt een ergotherapeut die hier werkzaam is.

Ontwerper Diëgo Van De Keere toont dat een voedselbos een ideale invulling is voor een stadspark. Hij neemt de cameraploeg mee naar het Smoefelplark in Maldegem waar snel duidelijk wordt dat er niets zo heerlijk is als een zondagswandeling in een park dat volhangt met heerlijk fruit en noten. Een voedselbos wordt dikwijls gezien als dé ultieme landbouwvorm: als je graan kweekt moet je ieder jaar zaaien, de grond bewerken en oogsten. Kweek je bomen en struiken, dan plant je maar een keer en heb je 50 tot 200 jaar oogst. Tijdens deze opnames werd snel duidelijk dat dit beeld deels klopt maar dat het verhaal complexer is dan dit. Dat een voedselbos een ongelofelijke natuurwaarde heeft, voor enorm veel koolstofopslag zorgt, weinig last heeft van de droogte en een positief effect heeft op mensen valt niet te ontkennen.

Om een voedselbos te laten functioneren in deze economische realiteit is een andere uitdaging. Arbeidskosten zijn zeer duur en de voedselbosoogst is momenteel nog moeilijk te mechaniseren. Maar dan is de vraag: als voedselbossen therapeutisch werken, moeten we dan per sé inzetten op oogstrobots? Food Forest Institute VZW werd opgericht door Ben Brumagne en Louis De Jaeger. Het is een Belgische organisatie die zich specifiek inzet voor de promotie en ontwikkeling van meer en betere voedselbossen.

Zullen voedselbossen ons redden?
Met de bekroonde docu Food Forest, een delegatie pioniers en het publiek buigen wij ons over een beloftevol alternatief voor de reguliere landbouw. Afspraak op 15/03 in de nagelnieuwe Studio Henry in Leuven. Kunnen landbouw, natuur en economie elkaar vinden? En hoe doen we dat dan? Cruciale vragen voor onze toekomst. Met het Vlaamse stikstofakkoord werd deze week alvast de strategie van de overheid voor de veeteeltsector gelanceerd.

Avansa Oost-Brabant, Commons Lab, Natuuracademie, Velt, Regionaal Landschap Zuid-Hageland, Food Forest Institute en een hele voedselboscommunity breken in Vlaanderen een lans voor een landbouwsysteem naar het voorbeeld van een natuurlijk bos. Voor voedselproductie zonder uitputting van de bodem, met expliciete aandacht voor biodiversiteit en verankering in de gemeenschap. Kortom: voedselbossen, als slimme piste voor future proof boeren. Daarom streamen ze op dinsdag 15/03 vanuit Leuven in avant-première de bekroonde documentaire Food Forest van Louis De Jaeger (met Q&A).
Wij volgen in de film landschapsarchitect Louis op zijn tocht langs verschillende baanbrekende initiatieven in Vlaanderen om kennis te maken met het fenomeen voedselbossen. Na de filmvoorstelling gaat een panel voedselbospioniers in gesprek met elkaar én het publiek over de vraag welke rol voedselbos(randen) kunnen spelen in de landbouw van de toekomst.