Video: Claude Vindevogel maakt mooie muzikale ode aan overleden schepen Van Acker
Diksmuide is er nog steeds niet goed van. Het overlijden van de populaire schepen Jan Van Acker beroert nog steeds veel mensen. De vlaggen hangen halfstok als teken van rouw. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en vrienden.
Jan van Acker belandde in het ziekenhuis na een ongeval in zijn tuin. Hij werd behandeld op de dienst intensieve zorgen waar hij gisterenavond overleed aan zijn verwondingen. Het stadsbestuur is aangeslagen en verwerkt momenteel dit nieuws. Er werden nog geen beslissingen genomen over hoe het verder moet. Onze gedachten zijn nu in de eerste plaats bij Jan zijn familie, zijn vrouw, zijn kinderen, zijn kleinkinderen, bij zijn dierbaren en zijn vrienden… We koesteren de herinneringen aan Jan en met wat Jan ons als persoon, als collega, als voorzitter, als schepen heeft bijgebracht. We zijn hem dit verschuldigd.
De bekende zanger Claude Vindevogel bracht alvast een ingetogen en mooie ode aan de overleden schepen.
Beste Jan, wat doe je aan de overkant?
Wie heeft jou daar gebracht?
Een hoge ladder in de tuin…
Een stap in het onbekende…
De val, de angst, de pijn,…
Wat heb je toen gedacht?
Annemie, de kinderen, kleinkinderen,
Allemaal, ongetwijfeld, voorbij geschoten.
Niemand die kon helpen…
Alleen die val beleven, zes meter hoog
Bladeren uit de goot verwijderen
Alsof dit het einde moet betekenen
Beste Jan, wat doe je aan de overkant?
Weet dat iedereen hier op je wacht
We willen graag een teken krijgen
Ergens een flits in ons holle hoofd
Niemand die nu al kan beseffen…
Jan, de man, die cultuur een “K” gaf
Voor het ‘t Kruispunt een ziel bedacht
De kiosk naar de Grote Markt bracht
Geen fanfares die bazuinen
Geen dansers op een zwoele ritmiek
Maar een eenzame viool in het hoge
Die treurt om wie is verloren
Jan, wat doe je aan de overkant?
Waar klopt nu nog jouw sociale hart?
We hebben een verdomde plicht
Een schrale troost, een schemerend licht…
De winter komt, de kilte en de kou
Soms zeggen ze “politiek kent geen gevoelens meer”
Maar gevoelens zijn er des te meer
als een mens als Jan niet langer leeft…
Ook wij vallen heel erg diep
En komen terecht op onbekend terrein
Allemaal samen, springen in de bres
Botsen tegen een harde wand…
Het ga je goed aan de overkant…