Van stoppen geen sprake: François Chaffart (74) is 50 jaar in dienst bij Lithobeton in Snaaskerke
Elke dag met het grootste plezier naar je werk vertrekken. Voor sommigen is dit een bekommernis, voor François Chaffart (74) uit Oostende is het dagelijkse realiteit. En dat al 50 jaar aan een stuk. De centralist bij Lithobeton in Snaaskerke krijgt maar niet genoeg van zijn job. Toen hij tien jaar geleden besliste om er vóór zijn pensioen ‘nog enkele jaartjes’ bij te doen, had niemand bij Lithobeton durven denken dat de iconische centralist op zijn 74 jaar nog steeds beton zou staan mengen.
Op 4 juni 1974 krijgt Lithobeton in Snaaskerke er een nieuwe werknemer bij. De toen 24- jarige François Chaffart (74) stapt na 10 jaar werken op zee over naar de betonsector. “Ik hoorde via mijn broer, die toen ook bij Lithobeton werkte, dat ze nog werknemers zochten. Ik ging meteen langs om te solliciteren en mocht aan de slag. Het begon in de productie, maar enige tijd later mocht ik beginnen
als betoncentralist. Een grotere uitdaging, die mij meer lag. Ik weet niet of het wel iets voor mij is, dit werk, zei ik na enkele dagen”, lacht Francois. “Vijftig dienstjaren verder kunnen we wellicht concluderen dat ik toch mijn passie gevonden heb als centralist bij Lithobeton.”
François is altijd een bezige bij geweest. Net zoals zijn vrouw, Marie-Marthe Madoux (76), had hij op zijn 65 nog helemaal geen zin in pensioen. “Mijn vrouw heeft ook tot haar 74 gewerkt in de horeca. Wij zijn beide niet gemaakt om ‘op ons gat’ te zitten in de zetel. Wanneer je met plezier kan gaan werken, voelt dat ook helemaal niet als een opgave aan. Bovendien is het voor ons belangrijk om conversatie te maken, sociaal te zijn en bezig te blijven. Het houdt ons jong”, knipoogt François.
“Het team waarmee je dagelijks samenwerkt, bepaalt natuurlijk een groot deel van het werkgeluk. Uiteraard zijn er al ‘wissels’ in collega’s geweest, maar de meesten uit onze hal blijven toch voor vele jaren actief. Complimenten daarvoor ook aan onze werkgever. Lithobeton is een familiebedrijf, je voelt dat de zaakvoerders begaan zijn met hun mensen. Dat is in die 50 jaar nog niks veranderd.”
“Ik denk niet dat ik het nu nog zou kunnen om opnieuw een nieuwe machine of technologie aan te leren. Alles verandert zo snel. Het is maar omdat ik er nu al zo lang in sta, en alles voor mij vrij intuïtief verloopt, dat ik nog goed mee kan. Maar ik zeg vaak dat mijn lichaam niet altijd mee wil met mijn hersenen. In gedachten ben ik nog steeds 25 jaar!”, aldus de Oostendenaar. Zelfs na 50 dienstjaren is de enthousiaste centralist nog niet van plan om meteen de handdoek in de ring te gooien. “Ik ga nog door tot het einde van 2024. Maar dan is het welletjes geweest. Er komt een dag waarop je toch ooit eens moet stoppen, hé. Hoewel ik eigenlijk echt geen zin heb in dat naderende pensioen.”
Zaakvoerder Tom Bulcke: “François is al altijd een geëngageerde, trouwe, goedgeluimde werknemer geweest. Hij werd door mijn vader in 1974 aangenomen. 50 jaar dienst binnen hetzelfde bedrijf is toch een bijzondere zeldzaamheid. Het getuigt van een uitmuntende verstandhouding en een wederzijds respect voor het werk en de organisatie. We zijn trots om zolang met François te kunnen samenwerken.
Deze erkenning voel je ook bij zijn collega’s die hem op handen dragen. Immers deelt hij ook dagelijks zijn opperbeste humeur met iedereen. Zijn positieve ingesteldheid werkt aanstekelijk en het zal vreemd aandoen om zijn vriendelijke goedemorgen te missen als hij eind dit jaar dan toch op pensioen gaat. Op François kan je echt rekenen. Hij is nooit ziek steeds stipt en geëngageerd; hij is een voorbeeld voor vele collega’s. Het is dan ook logisch dat een onderneming de samenwerking met zo’n rolmodel graag
verderzet. 50 dienstjaren kunnen we niet zomaar laten voorbijgaan en bijgevolg vieren François en bedanken we hem ook in naam van alle medewerkers van Lithobeton.”