Soldiers of Love (and Hope) vandaag centraal bij Torhoutse middenstand

Vandaag staat in Torhout een militair veldhospitaal opgesteld om de Horeca een warm hart onder de riem te steken, en bij uitbreiding alle landgenoten moed in te spreken. Bij het opdraaien van de parking kan je er al niet naast kijken. Legervoertuigen en militaire uniformen naast een feestzaal. Een uitgerust veldhospitaal om de slachtoffers de beste kans op overleven te bieden… De mensen van YEOMANRI en 2nd WAR FRIENDS onderlijnen samen met een reïncarnatie van The Andrew Sisters een sterk verhaal. Waar is dat allemaal goed voor?

Didier Decoster, een uitdagingsexpert, steekt van wal met de essentie. Samenwerking, creativiteit en positief denken zijn de ingrediënten die we nu nodig hebben om hierdoor te komen. Hij ontkent geenszins de ernst van de situatie. Goed een week geleden hoorde hij emotionele verhalen van ondernemers in de horeca. Harde werkers, parels van familiebedrijven, passionele ondernemers die duidelijk maken dat het “op leven en dood is”… Mensen ook die letterlijk stellen “dit is oorlog”. In die dialogen kwam één van de ultieme ondernemersvragen wel vaker naar boven “En wat kunnen wij doen?”
De conclusies volgden zeer snel. Niet klagen. Inspireren. Getuigen. Positief en creatief blijven. Samenwerken. Initiatief nemen. Je hoeft dan ook geen professor in de experimentele gezondheidspsychologie te zijn om te begrijpen dat een positieve mindset de herstel- en overlevingskansen van zowat elk type patiënt enkel ten goede kan komen.

Laten we collectief een ludiek statement maken en onze inzichten delen… De metafoor van het militaire veldhospitaal is eenvoudig te begrijpen. We kennen het leger als de
ultieme beschermer van de burger in de strijd met een vreemde vijand, maar ook en steeds meer als behulpzaam naar de eigen bevolking als de samenleving op scherp gaat. Het beeld van het hospitaal appelleert dan weer aan de beschikbaarheid van zorg en expertise die hoop en perspectief op herstel kan rechtvaardigen. De keuze voor Torhout, waar historisch gezien zowel slag geleverd werd als akkoorden ondertekend werden die perspectief boden naar de toekomst evenals de locatie van de Hostellerie het Gravenhof wat na drie jaren wegenwerken de eerste corona-golf -dankzij hogergenoemde ingrediënten relatief goed doorkwam- voelde daarom onmiddellijk goed.

Phillipe Van Paemel (de man achter Ventura Meubelen) spreekt erg beklijvende woorden : “Mensen die ziek zijn kan je beterschap wensen. Mensen die verdriet hebben kan je vreugde wensen. Mensen die eenzaam zijn kan je vriendschap wensen. Maar naast dat wensen kunnen we meer. We kunnen daadwerkelijk helpen. Ik jou, jij mij, wij jullie. En dat is precies wat in deze barre tijden nodig is.” En hij gaat verder: “Als we een dynamiek kunnen creëren waar iedereen kijkt waar we elkaar kunnen helpen, is naar mijn bescheiden mening de helft van het probleem al opgelost. En wat betreft die andere helft daar vinden we samen ook wel een oplossing voor!” En hij voegt filosofisch toe “Als voor je kijken je bang maakt en achter je kijken je triest maakt kom dan naar hier en kijk naast je.”

Adeline Tapsoba (De vrouw achter wijnbar Le Faso) spreekt heel spontaan vanuit haar Afrikaanse roots. Ze benadrukt de kracht van samenhorigheid. Hoe net dat ons zal helpen om deze strijd te winnen. Want deze oorlog is niet enkel dodelijk, hij ondergraaft bijzonder snel onze moreel. Positief blijven stelt ze is ons beste wapen. En ook daarin moeten we elkaar helpen. Vervolgens verwijst ze naar een gezegde uit Burkina Fasso “Als een baby weent is het waarschijnlijk omdat hij melk nodig heeft” om toe te lichten dat wij op dezelfde wijze elkaar nodig hebben om deze strijd te kunnen winnen

Isabelle Van Cleven (Kunstenares, ook gekend voor het optimisme dat ze laat reflecteren in haar werken), start met een heel puur beeld: “Kijk naar de zon, dan valt de schaduw achter jou. Als je echt in een positief verhaal gelooft dan bereik je zoveel meer.” Ze wijst ook naar de realisaties van het recente verleden, wanneer ze stelt zich vereerd te voelen al vanaf de eerste uitnodiging tot samenwerking enkele maanden geleden om “een veilig reisgevoel te creëren in een unieke bubbel op ‘La terasse’ en nu de pop-ip Arnold met een knipoog naar de tijd van toen. Respect voor onze bejaarden, ouders, grootouders, die het nu ook extra nodig hebben.” Ze vervolgt: “Ik geloof er ook fel in dat we samen sterk zijn. Samen kunnen we veel aan. Het gevoel dat je er niet alleen voorstaat geeft
een mens vleugels. Deze vleugels zijn er nu nodig. De horeca wordt nu zwaar beproefd en met zijn allen kunnen we dit negatief gegeven omvormen tot innovatieve, toffe projecten. We kunnen en willen ons geen leven voorstellen zonder horeca!”

Stéphanie Van den Heuvel (De vrouw achter Hostellerie het Gravenhof) op haar beurt licht toe hoe ze het enkel kon overbruggen in de afgelopen maanden dankzij samenwerking. Zowel omdat het energie en inspiratie opleverde als omwille van de materiële impact. Bij aanvang was het idee om bubbels op de parking te creëren, wat ondertussen ruim in de pers gedocumenteerd werd. Na het succes van de zomereditie was er enthousiasme voor de versie 2.0… Arnold. De ombouw van een klassieke feestzaal naar 16 unieke vintage-bubbels. Alleen al de sfeer die het uitstraalt… Stefanie stelt vervolgens onomwonden dat ze het eenieder gunt die kan overleven door dit concept te kopiëren. Als er andere uitbaters van feestzalen zouden zijn die gebruik willen maken van de huidige sluiting om een tijdelijke heropening als vintage-bubble-brasserie voor te bereiden wenst ze hun alle succes! Tegelijkertijd deelt ze ook een nieuwe uitdaging waar ze nog naar een oplossing voor zoekt voor over enkele weken:
“Wanneer je als feestzaal omschakelt naar brasserie en de mensen zien auto’s op je parking dan denken ze uit automatisme dat je een feest hebt, ook al zouden ze eigenlijk moeten weten dat dit niet kan in dit corona-tijdperk. Maar ook dat lossen we wel op.” En ondertussen? “Wel ik speel terug de straathoer met mijn take-away”, antwoordt ze met een flinke knipoog. Diezelfde straat waar de wegenwerken me drie jaren op de proef stelden is tijdelijk mijn beademingsmachine om het vol te houden. Maar wees gerust, we broeden vandaag al op nieuwe ideeën om heel binnenkort ook daar weer het verschil te kunnen maken met onze groep van ondernemers.”

Vervolgens neemt Peter Vancoillie (begenadigde kok) de microfoon ter hand voor een boodschap die zou afgerond worden met een stevig applaus: “De eerste dode in elke oorlog is het gezond verstand… Dat is nu net hetgeen wat we niet mogen toelaten. Hoe moeilijk het soms ook is, we mogen ons niet laten meeslepen in een negatieve spiraal; integendeel! We moeten schouder aan schouder staan! Dit is trouwens de reden waarom we hier vandaag met z’n allen aanwezig zijn…samen een boodschap verspreiden van hoop en solidariteit. De wereld…? Die zullen we helaas niet kunnen veranderen, maar
misschien kunnen we op een kleinere schaal wel het verschil maken. Het lokale verhaal vertaalt zich hier in het Houtland, waar plaatselijke handelaars elkaar steunen, waar de plaatselijke bewindvoerders een duwtje in de rug geven… Steunen hoeft niet altijd financiële of materiële hulp zijn; een luisterend oor, een positief teken, een leuk berichtje of wat nuttige tips kunnen het verschil maken. We zijn op één of andere manier ALLEMAAL slachtoffer, de één misschien iets meer dan de ander…maar we
moeten erdoor! Positiviteit en creativiteit zijn 2 sleutelwoorden die hierbij een belangrijke rol spelen….

Creatief…dat is elk op zijn eigen manier … Positiviteit….dat vraagt nu en dan om bevestiging… en daar moeten we met zijn allen aan werken….laat staan aan wennen. Bij deze richt ik me dan ook aan de aanwezige pers en media…we hebben echt nood aan wat positieve berichtgeving, laat staan een kwinkslag….hoe groot of hoe klein het ook moge zijn…. Afsluiten doe ik graag met een quote; ‘Wie niet hoopt te winnen, wel, die heeft al verloren…Hou jullie allemaal sterk!’

Ook een cover van The Andrew Sisters kreeg de nodige aandacht. Beseffend dat er in een oorlog onvermijdelijk slachtoffers vallen, brachten zij net als weleer ook hier een glimlach op de gezichten van hen die in de frontlinie staan. Didier Decoster herneemt het woord om één en ander nog eens samen te vatten alvorens erop te wijzen dat het te gemakkelijk is om te zeggen “wees positief, voel u niet slecht, sluit u niet op, het komt
wel goed…” Hij herinnert eraan dat het voornemen van dit collectief verder rijkt. “We willen ook concrete tips geven. Voorbeelden die je kan toepassen als individu of binnen je onderneming.” Alvorens zijn opsomming aan te vatten wijst hij er nog even op dat het loutere geven of delen op zich betekenis geeft aan je bestaan. Je zinvol voelen is een positieve emotie, net wat we vandaag zo goed kunnen gebruiken.” Wat volgt zijn heel eenvoudig toepasbare suggesties: ccrol eens terug in je telefoon. Met wie wissel je wel verjaardags- of nieuwjaarswensen uit maar hoor je verder nauwelijks terwijl je elkaar wellicht gewoon door de omstandigheden wat uit het oog verloren bent? Of met wie stuurde je enkele maanden geleden het laatste berichtje en sindsdien… : vandaag heb je meer dan ooit de tijd om een echt gesprek te voeren. Herkader: elke medaille heeft 2 kanten. Welke kant wordt nu onderbelicht? Wat voor de ene bijvoorbeeld aanvoelt als een pijnlijk ontslag is voor de andere de kans om straks iets te gaan doen wat nog leuker is, een nieuwe start te maken, andere mensen te ontmoeten,… Verveling en leegte zijn valkuilen die ons in een neerwaartse spiraal kunnen brengen: Waarom stap je niet eens door je woning of bedrijf. Elke dag of week 1 plaats met de vraag “wat wil ik hier anders? Hoe kan het beter?” En dat hoeft geen geld te kosten… En als het moeilijk is om op je eentje iets gedaan te krijgen, zoek dan een coronabuddy of gooi het op je social media.
Vertel eerst wat je die dag zal doen en nadien wat je ervan gemaakt hebt. En waarom geen bucketlist opmaken. Plannen maken geeft goesting. Of een versie 2.0… Eentje
wat coronaproof is. Schrijf eens een ouderwetse brief. Aan je (klein)kinderen bijvoorbeeld. Deel je levenswijsheden of mooie herinneringen met een blad of scherm. Als je die vervolgens ook zal afgeven wordt misschien wel bijzaak… Google kan ook flink helpen trouwens. Zoek maar eens “technieken om positief te denken op” bijvoorbeeld…
Je zou jezelf ook kunnen voornemen om elke dag iemand een complimentje te geven op een vast tijdstip. Een familielid. Een ondernemer. Een buur. Op zich hoef je die persoon niet eens echt te kennen. Als het maar welgemeend is. Dat je ondertussen gericht nadenkt over wat mooi, aangenaam, knap,… is; wat je een gevoel van dankbaarheid of warmte gaf / geeft… is mooi meegenomen. Negativiteit geeft soms een vals gevoel van controle. Het wordt ook snel een gewoonte en lijkt wel besmettelijk. Durf er daarom ook met mildheid elkaar op aan te spreken. Of mensen erop te attenderen dat ze er jou mogen op aanspreken… Blijf er je van bewust dat in het perspectief van de bestaansgeschiedenis van de mens, of gezien vanop de maan… jouw probleem van vandaag best nog meevalt… Spreek er gewoon over. Je bent echt niet alleen. Sluit je niet op. Duw de ander ook niet weg. Soms komt de oplossing uit een heel onverwachte hoek…

En zo volgden er dus nog wel enkele alvorens Didier er ons aan herinnerde dat naast de steun van YEOMANRY en 2nd WAR FRIENDS dit verhaal enkel mogelijk was dankzij het initiatief van en / of de steun van:

 Apotheek Goegebeur, Torhout
 Argenta Bank agentschap Leen Tanghe, Torhout
 Artisanaal houtsnijwerk Storries in Wood, Eernegem
 Bierbrouwerij Strubbe, Ichtegem
 Bouwonderneming Thijs Damme, Hooglede
 Café Rozeveld, Torhout
 Coach en uitdagingsexpert Didier Decoster, Halle
 DJ Vince, Torhout
 Economie Torhout, An Vanassche
 Fotograaf Loose Linsy, Eernegem
 Haarden M Design, Zedelgem
 Hostellerie het Gravenhof, Stéphanie Van den Heuvel
 Interieurbouwer Kristof Hollevoet, Ichtegem
 Italiaanse Wijnen Grappolo, Torhout
 Junior’s Jamon, Spaanse hammen Joost Blanckaert, Sijsele
 Kunstenares Isabelle Van Cleven, Torhout
 Landschapsarchitect / Interieurontwerpster Sylvie Louagie, Ichtegem
 Le Faso, wijnbar, Torhout
 Meubelen TW Design, Ichtegem
 Meubelen Ventura, Lichtervelde
 Meubelhandel Max Meubel, Kortemark
 Online diensten Millor.be , Ingelmunster
 Oude Olijfbomen Inge Vancompernolle, Zedelgem
 Paardenstoeterij Stal Blondeel, Torhout
 Poorten G Constructions, Ichtegem
 Schepen binnen 2j, Annick Vanderspurt, Torhout
 Schoonheidsinstituut Hilde Declerck, Torhout
 Spessart Freelance admin en fotografie, Ingelmunster
 Stofferingen Garnierdershuis, Roeselare
 Strong in fences – omheiningen, Torhout
 Wellness instituut Huyze Wulvemote, Torhout
Elk van deze ondernemers weet het ondertussen wel: Samen creatief en positief blijven is wat het verschil maakt