Home > Restauratie Brugs Belfort in de ijskast. Gedenkplaat als voorlopig zoethoudertje

Restauratie Brugs Belfort in de ijskast. Gedenkplaat als voorlopig zoethoudertje

Geschreven op 29 november 2024 om 07:04 door Mario De Wilde

In november 1999 kregen 26 Vlaamse – waaronder het Brugse – en 6 Waalse Belforten een plaats op de Unesco-werelderfgoedlijst. In 2005 breidde men de lijst uit met het Belfort van Gembloux en 23 Belforten uit Noord-Frankrijk. Om deze 25-jarige inschrijving van het Brugse Belfort op de werelderfgoedlijst van Unesco te vieren, installeerde Stad Brugge aan de hoofdingang van het Belfort een passende gedenkplaat.

Het is de internationale organisatie UNESCO van de Verenigde Naties die bepaalt wat werelderfgoed is. Iets kan maar werelderfgoed zijn als het uitzonderlijk is, uniek en zo belangrijk voor de wereld dat het behouden moet blijven en doorgegeven aan toekomstige generaties. Brugge is drie keer werelderfgoed: het Begijnhof (sinds 1998), het Belfort (sinds 1999) en de historische binnenstad van Brugge (sinds 2000).

“Het Brugse Belfort is al eeuwenlang een iconisch monument voor onze stad. Met de gedenkplaat willen we de unieke positie als werelderfgoed vieren en blijvend herdenken. Het herdenkingsbord heeft een prominente plaats gekregen op de voorgevel zodat op elk moment van de dag iedereen kan nalezen dat het Brugse Belfort werelderfgoed is”, zegt schepen voor Patrimoniumbeheer Minou Esquenet.

De tekst op de herdenkingsplaat luidt: ‘Het Belfort van Brugge is als deel van de Belgische en Franse Belforten erkend als werelderfgoed. Ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van de inschrijving op de lijst van het werelderfgoed.’ Deze tekst is in zes talen te lezen. De gedenkplaat wordt uitgevoerd in messing met een matte afwerking en een matzwarte aluminiumplaat. Een gelijkaardig herdenkbord werd geplaatst aan het Begijnhof. Het bord is weerbestendig, stevig en eenvoudig schoon te maken. Naast het herdenkingsbord werden ook twee bronzen Unesco-logo’s in de kasseien ingewerkt, gelijkaardig aan de bronzen logo’s die een jaar geleden in het Begijnhof werden aangebracht bij de 25-jarige Unesco erkenning van de Begijnhoven.

Belforten vormen de oudste getuigen van de burgerlijke openbare architectuur uit de middeleeuwen. Ze zijn een symbool voor de burgerlijke emancipatie en stedelijke macht. Naast bewaarplaats voor de belangrijkste stedelijke rechten en reglementen, was het Belfort ook een communicatiemiddel met de inwoners via omroeping of klokgelui. Het 83 meter hoge Brugse Belfort is bovendien onlosmakelijk verbonden met haar hallen. Vermoedelijk staat op de plaats van het huidige Belfort als vanaf de 13de eeuw een hallencomplex met Belfort. Eerst in hout, maar al snel in baksteen. In 1280 beschadigt een zware brand het Belfort en volgen er herstellingswerkzaamheden. In de 15de eeuw krijgt het hele complex zijn definitieve vorm. Een blikseminslag vernietigt in 1741 de sierlijke spits.

“In deze legislatuur stelden we een beheersplan op voor het Belfort, waarin een beheersvisie werd verwerkt”, zegt burgemeester Dirk De fauw. “Het geeft de ambitie weer over hoe de Stad ook de volgende decennia zal omgaan met het unieke en bijzondere monument, dat bij alle Bruggelingen na aan het hart ligt.”

0 reacties

Wees de eerste die reageert op dit artikel!

Geef een reactie op dit artikel

Velden met een * zijn verplicht in te vullen. E-mailadressen worden nooit gepubliceerd op de website.