Passage Herman Van Veen in Brugge: 3 x uitverkocht, 3 x minutenlange staande ovatie
Herman Van Veen is 75 en zijn passages door de Vlaamse schouwburgen gaan niet onopgemerkt voorbij. Sterker nog, de Utrechtenaar heeft nog nooit zo ontroerd. De man straalt pure charisma uit en stond in Brugge gedurende bijna drie uur zichzelf te wezen. Geen franjes, geen kapsones maar een schitterende eenvoud zelve. Muzikaal serveert hij nagenoeg allemaal nieuw werk, maar het zijn dan wel verdomd ijzersterke liedjes. ‘Violen, anjelieren en een tas vol prei’ en ‘Sterk’ doen je heerlijk weg mijmeren bij het aardse en breekbare leven. Tussendoor strooit hij gul met ‘Anne’, ‘Opzij, opzij’ en een soort crossover naar enkele van zijn bekende Brel-vertalingen ‘Mijn Vlakke Land’ en ‘Liefde Voor Later’, met voorwaar ook een Zuid-Afrikaanse versie van ‘Ne Me Quitte Pas’ (Moenie Weggaan, Nie’). Van Veen beheerst ook nu nog altijd die enorme stemtechniek en huppelt over het podium alsof hij aan het begin van zijn carrière staat. De klasbak heeft het op zijn 75ste allemaal best naar zijn zin en zo mogen ook de aanwezigen zich voelen want maar liefst vijfmaal gaf hij op het einde nog een toegift om er nog maar een pareltje aan toe te voegen. Dat allemaal geruggensteund door een sublieme bandbezetting, waarin iedereen een vrije rol krijgt toebedeeld. Een minutenlange staande ovatie is het minste wat deze minzame Noorderbuur toekomt. Hulde met een hoofdletter…
Herman Van Veen speelt volgende week in Oostende en later nog in onze provincie maar alle concerten zijn uitverkocht