Kattenmens of hondenmens? Chris Dusauchoit geeft het antwoord
Kattenmens of hondenmens? Het is een onderscheid dat Chris Dusauchoit niet graag hoort. In zijn nieuwe boek ‘Katten zoals ze echt zijn’ maakt hij komaf met een aantal hardnekkige misverstanden over katten. De kat op de cover van ‘Katten zoals ze echt zijn’ is niet die van Chris Dusauchoit. Toch wou hij per se dit exemplaar op de voorkant van zijn boek. Omdat het een ‘oerkat’ is: een grijze-getijgerde kat. “Tot in de middeleeuwen was alleen dit soort kat te zien. De rosse tijger bestond toen nog niet” zegt hij in ‘Nieuwe Feiten’.Om deze kat op de cover te krijgen, reed hij speciaal naar Brugge. Want een kat naar een fotostudio laten komen is niet zo evident. “Een kat uit haar natuurlijke omgeving halen is voor veel katten een traumatische ervaring.” Voor een hond zou dat veel simpeler zijn.
Kattenmens of hondenmens?
Het brengt Lieven Vandenhaute meteen bij de kwestie katten- of hondenmens. Een onderscheid dat Dusauchoit niet graag maakt. “Er zijn heel veel mensen die niet kiezen. Ik weet zeker als we nu zouden beweren dat er katten- en hondenmensen zouden zijn, komen er meteen honderden foto’s binnen van luisteraars. Foto’s waarop hun hond en kat samen gezellig in de mand slapen.” Maar een kat is toch onafhankelijker, eigenzinniger, niet te temmen en minder mensenvriend? “Een hoop clichés” vindt Dusauchoit. “Niet te temmen: dat klopt totaal niet! Je kan katten trainen om te komen, om pootjes te geven, om te gaan liggen. De meeste mensen beginnen er gewoon niet aan omdat ze denken dat het de moeite niet loont. Wat helemaal niet waar is.” Je kan katten trainen om te komen en pootjes te geven. Maar de meeste mensen beginnen er gewoon niet aan.
Katten luisteren ook naar hun naam, heel zeker zelfs. “Het hangt ervan af of je de kat hebt geleerd of het luisteren naar haar naam iets positiefs kan opleveren” zegt Dusauchoit. Net zoals bij honden zijn de vroegste ervaringen doorslaggevend voor het gedrag van de kat. Als je een kitten van twee weken voortdurend bepotelt, en laat bepotelen door anderen zal het een ‘allemansvriend’ zijn. “Maar als je dat katje tot aan 14 weken met rust laat en nauwelijks aanraakt, en niet in contact brengt met anderen dieren, zoals honden, dan heb je een katje dat bang is van de buitenwereld.” Daarnaast speelt ook het karakter en het temperament van de katten een rol. Je hebt sociale katten, maar je hebt ook bange, neurotische exemplaren.
Twee katten, drie kattenbakken
Nog een cliché: aan een kat heb je veel minder werk dan aan een hond. Je moet er bijvoorbeeld niet mee gaan wandelen. “Ik denk dat veel mensen zich hieraan mispakken” zegt Dusauchoit. “Er wordt wel eens gezegd dat je geen omkijken naar een kat hebt. Maar als je optelt wat je allemaal in huis moet halen voor een kat, en je legt dat naast wat je nodig hebt voor een hond, dan schrik je wel even. Een hond heeft een leiband, een matje, een balletje en twee kommetje nodig. Een kat heeft minstens één kattenbak nodig, eigenlijk twee. Heb je twee katten, dan heb je drie kattenbakken nodig, want je moet katten de keuze geven. Hun mandje moet breed zijn, liefst niet te hoog, want ze hebben niet graag dat hun snorharen tegen de randen komen. Je heb ook speelplaatsen nodig: ze moeten in de hoogte kunnen kruipen, of in dozen, als ze zich onveilig voelen… En katten hebben ook echt nood aan een krabpaal.”
Kattenbrokken verstoppen
Maar is zo’n krabpaal echt nodig? Kan de kat niet gewoon naar buiten gaan? “Maak je katten ongelukkig als je ze binnenhoudt? Dat zijn dingen die nu pas mondjesmaat ter discussie komen” zegt Dusauchoit. “Ik denk dat je in de eerste plaats moet kijken naar het welzijn van de kat.” Hij raadt alvast aan bezig te zijn en te spelen met je kat. Waarom niet de kattenbrokken verstoppen onder de kast bijvoorbeeld? Of een spoor van kattenbrokken leggen van de keuken naar het washok?” Daar gaat een kat meer deugd van hebben dan van het simpelweg saai diezelfde brokjes uit dezelfde kommetjes.”