Home > Iets anders dan Plopsa of een filmpje: vrijdag ‘Nacht van de Vleermuis’ in Lappersfortbos van Brugge

Iets anders dan Plopsa of een filmpje: vrijdag ‘Nacht van de Vleermuis’ in Lappersfortbos van Brugge

Geschreven op 21 augustus 2019 om 08:58 door Mario De Wilde

Aanstaande vrijdag 23 augustus is er ‘de nacht van de Vleermuis’ in het Lappersfortbos en dat van 20u30 tot middernacht. De gidsen zijn boswachter Koen & vrije stadsdichteres Tania Verhelst. Samen vieren ze de nacht van de Lappersfortvledermuzes. De wandeling heeft de sympathie van Natuurpunt in Brugge ikv. de Europeese nacht van de vleermuis. Start aan ANB-bord hoek Ten Briele/Vaartdijkstraat langs kanaal Brugge-Gent. Toegang gratis. Bij regenweer paraplu & laarzen meenemen maar de verwachtingen zijn droog en warm. Kort voor middernacht wordt de wandeling afgerond of op het eigen ritme van de deelnemers.

Heb je al eens vleermuizen zien fladderen boven de bomen ? Mooi hé! En met een batdetector, een toestel dat via elektronische weg de ultrasone geluiden van vleermuizen omzet naar voor ons hoorbare geluiden, ‘hoor’ je waar de vleermuizen in het duister rondscheren. Maar er is meer: aan de hand van de verschillende ratelende geluiden uit de batdetector kan je ook herkennen welke verschillende soorten vleermuizen er in het Lappersfortbos vertoeven en wat ze aan het doen zijn. Een hoofd- of zaklamp, een muggenstick en warme kledij kunnen van pas komen.

Nocturama, stadsgedicht nav. de nacht van de Lappersfortvleermuis

De Italiaanse fysioloog Lazzaro Spallanzani (1729-1799) merkte dat vleermuizen bij totale duisternis nog perfect tussen draden door konden vliegen. Om te weten te komen hoe dat kwam, stak hij hun ogen uit. Zelfs dan lukte het hen nog prima. Zijn volgende stap was hun oren toestoppen. Pas toen vlogen ze tegen obstakels aan. Tijdens zijn studie op Sint Lucas Antwerpen was het een vaak terugkerende oefening te gaan waarnemingstekenen in de Antwerpse Zoo. Op een regenachtige dag belandde hij in het Nocturama. In het donker tekende hij daar de vleermuizen.

Het Lappersfortbos ligt aan de overkant van het kanaal op een boogscheut van het Katelijne-Eiland…

Ik wilde bijna alles achterlaten:

potlood, pen en binnenoor,

licht dat alsmaar kleiner werd,

wezenloos trillende punten

en het schuiven van een slang,

het trillen van het kleinste hert,

de geboorte van een aardvark,

de slimme, slanke lori, ik wilde

achterlaten, bijna alles,

maar niet het potlood dat mij lijnen bood,

de kamer waar ik het licht verloor.

In blindheid leerde ik leven,

zwart als een lucht die adem hapt,

donker dat zich vult met flarden,

twijgen die mossig rondom slaan.

Ik maak een gang in de nacht.

Er wappert iets onder de hersenpan:

een vlieghuid, sterk dooraderd,

eerst als een vogel, maar dan

als een dier, handvleugelig,

gladneus, een hoefijzer

onder het dak, verbannen

naar de binnenkant van de nacht.

Een man stak het de ogen uit,

maar je hoorde zelfs bloedend

hoe het tussen draden kon vliegen,

en ik, ik stamp als een blinde

mijn potlood op ruiten,

huil zonder licht,

wankel onbehouwen.

Bijna alles wil ik achterlaten,

maar niet de nacht.

Lies Van Gasse, vrije stadsdichteres Brugge www.kantenstad.blogspot.be

sondergang

0 reacties

Wees de eerste die reageert op dit artikel!

Geef een reactie op dit artikel

Velden met een * zijn verplicht in te vullen. E-mailadressen worden nooit gepubliceerd op de website.