Het 24ste magazine Promovis Nieuwpoort officieel voorgesteld
Naar jaarlijkse gewoonte heeft Promovis vzw zopas de jaarbrochure voorgesteld. Dit gebeurde in City Nieuwpoort waar ook de documentairefilm over de visserij werd voorgesteld. Een creatie van Maarten du Bois. Het Promovis magazine is vanaf vandaag verkrijgbaar in de toerismekantoren van Nieuwpoort Stad en Bad, bij alle sponsors en ook op de opening van de visserijfeesten op vrijdag 17/5 vanaf 18.30 uur.
Eet wat de visser vangt!
Romeo Rau, voorzitter Promovis Nieuwpoort: “Onze sector maakt turbulente tijden door en moet zich als het ware heruitvinden om zich te adapteren aan een wijzigend tijdsbeeld.
Het is u wellicht niet ontgaan: zeer slechte garnaalvangsten, visquota van de gegeerde vissoorten die onder druk staan, migratie van vissoorten zuidwaarts, enz. Dit noopt de sector ertoe ‘out of the box’ te gaan denken. We zien op de visveilingen massaal veel inktvis aangevoerd worden, tot wel 60 ton per veildag. Dit gaat in hoofdzaak over zeekat en in mindere mate over pijlinktvis. Daarnaast is er ook nog een kleine aanvoer van octopus. Dit brengt mij naadloos bij het volgende: eten wat de visser vangt!
We kunnen er niet omheen, iedereen heeft de mond vol over lokale verankering en economische onafhankelijkheid. Het begon met Covid, dan hadden we de Suez-saga, nu zitten we volop in de vele problemen gelinkt aan Oekraine. Hoe je het ook draait of keert, dit impacteert iedereen. Dit gegeven, samen met een wijzigende aanvoer (andere soorten, of toch een verschuiving naar meer exotische soorten), leidt ertoe dat je moet besluiten dat de consument moet bijgebracht worden ook deze nieuwe soorten naar waarde te schatten.”
“Noem het gerust een paradigma shift, de obligate tong of kabeljauw moet ook eens afgewisseld worden met een inktvissoort. Dit klinkt eenvoudiger dan het is, de mens is nu eenmaal een gewoontedier, zeker wat betreft zijn voeding. Het is ook geenszins de bedoeling paternalistisch over te komen, neen, dit is gewoon een realiteit die we onder ogen moeten zien. De vishandel moet inspelen op het aanbod van de lokale markt, lees aanvoer. Dit is een gezamenlijke uitdaging van boord tot bord.”
“De uitdaging ligt er dus in vanuit een reflex van lokale verankering en als uiting van loyauteit naar onze vissers toe in te zetten op deze nieuwe soorten die massaal aanwezig zijn in de Zuidelijke Noordzee. Willen we onze visserij niet verliezen dan hebben we echt geen andere keuze. Ik breng ook graag even in herinnering dat de laatste jaren er vanuit de rederijen immense inspanningen geleverd werden om te investeren in state-of-the-art vissersvaartuigen die hiermee in hun segment aan de Europese top staan. Het is dus van primordiaal belang dat zij voor hun vangsten kunnen rekenen op een gunstige valorisatie en al helemaal op een goed loon voor de harde labeur en de vele risico’s op zee.”
“Dat de vis soms extreem duur betaald wordt, is een opendeur intrappen. Een echtgenoot, vader of vriend die niet thuiskomt uit zee is een gemis die niet in woorden te vatten is. Hier kun je enkel stil van worden. Vandaar nogmaals mijn pleidooi om even de daad bij het woord te voegen en probeer eens een stukje inktvis, u zal aangenaam verrast zijn. Inktvissen lenen zich tot allerhande bereidingen (zie de vele sites: Dagelijkse kost, Libelle lekker, e.a.), én inktvis is sowieso graatloos, dus de allerkleinsten gaan alvast niet protesteren”.