Erkend als implantcentrum: voor een slaapapneu groot of klein moet je in AZ Sint-Jan Brugge zijn
Slaapapneu is een aandoening waarbij tijdens de slaap de ademhaling tijdelijk stopt. Een behandeling voor deze aandoening is de UAS-procedure (upper airway stimulation), waarbij een kleine stimulator in de borstkas geïmplanteerd wordt en geconnecteerd wordt met de tongzenuw. Deze stimulator activeert tijdens de slaap de tongzenuw, waardoor de tong en het verhemelte niet naar achteren zakken en de patiënt normaal kan blijven ademen. De tongzenuw wordt gestimuleerd bij inademen, en relaxeert bij uitademen.
Tongpacemaker met afstandsbediening aangestuurd door de patiënt
De patiënt kan de tongzenuwstimulator met een afstandsbediening zelf activeren voor het slapengaan. Deze start met werken gemiddeld een halfuur na het inslapen. Bij het ontwaken wordt hij weer uitgeschakeld. De intensiteit van de stimulatie kan door de patiënt zelf worden aangepast. Ze moet krachtig genoeg zijn om de tongzenuw effectief te stimuleren, maar tegelijkertijd mild genoeg om de slaap niet te verstoren.
Erkenning en terugbetaling door het RIZIV
Het AZ Sint-Jan Brugge AV kan deze therapie aanbieden als één van de drie implantcentra in België met erkenning door het RIZIV.
“Dit is het resultaat van meer dan tien jaar sterke multidisciplinaire samenwerking rond OSAS in ons ziekenhuis. De dienst Neus-, keel- en oorziekten werkt o.a. nauw samen met de diensten Neurologie, Longziekten, Mond-, kaak- en aangezichtschirurgie, Pneumologie, Anesthesie en kritische zorgen, Logopedie, Psychologie, Dieetafdeling en het Slaaplabo, waardoor we patiënten de beste gepersonaliseerde behandeling kunnen verstrekken. De patiënten worden zowel intern als door andere ziekenhuizen naar ons doorverwezen,” vertellen dr. Vauterin en dr. Dochy.
Levensbedreigend
OSAS of obstructieveslaapapneusyndroom kan beschouwd worden als een levensbedreigende en slopende ziekte omwille van het onderliggende mechanisme. Patiënten met matig tot ernstig OSAS stoppen minstens 15 keer per uur met ademen gedurende minstens 10 seconden per adempauze.
Als de keel ’s nachts dichtklapt en iemand niet genoeg kwaliteitsvolle slaap krijgt, leidt dit tot vermoeidheid, gebrek aan concentratie, depressie en verkeersongelukken. Een gebrek aan zuurstof in het bloed tijdens de slaap verhoogt ook gemiddeld driemaal het risico op hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten, zoals hartinfarct, herseninfarct, hersenbloeding en hartritmestoornissen.
De gemoedsrust van een goede nachtrust zonder masker, slang of beugel
“Voor de patiënten is deze techniek een ontbrekende tweedelijnsbehandeling na het falen van de standaardtherapie via een masker dat over de neus en/of mond wordt gedragen tijdens de slaap (PAP),” gaan dr. Vauterin en dr. Dochy verder.
“Deze PAP-behandeling faalt of wordt moeilijk verdragen bij een deel van de patiënten. Dit kan door o.a. luchtdroogte, maskerlekken op het gelaat, lucht slikken tijdens de slaap of andere onaangenaamheden. Daarnaast behoort een speciaal ontwikkelde mondbeugel ook tot de mogelijkheden voor het behandelen van OSAS maar ook die kan onvoldoende effectief zijn of niet getolereerd worden door o.a. kaakgewrichtspijnen, spierspanning in de hals of een wurgreflex. Een deel van deze patiënten kon vroeger geen andere behandeling krijgen, waardoor ze in de kou blijven staan met een onbehandelde morbide ziekte. Voor hen biedt de tongzenuwstimulator een enorme functionele waarde door de levenskwaliteit te verbeteren en de levensverwachting te verlengen.
De gemoedsrust, wetende dat je een goede nachtrust kunt hebben, zonder het gedoe van het dragen van maskers of andere orale hulpmiddelen, is onbetaalbaar,” besluiten de artsen.
