En dan was er de 100ste #hondguido cartoon van Bruggeling Nick Vermeersch
De 100ste #hondguido cartoon van de Brugse leraar Nick Vermeersch is zopas verschenen en het is het zoveelste juweeltje van de West-Vlaming. ‘De dagen kabbelen voorbij en dat gemene virus blijft ons doen en (vooral) laten domineren. Veel mensen zijn moedeloos zo niet kwaad… Voor mijn hond gaat het leven rustig verder. Hij begrijpt de onvrede niet. “In de oorlog was het allemaal veel erger.” Deze stelling durf ik te betwisten aangezien mijn hond door zijn jonge leeftijd bezwaarlijk kan bogen op oorlogservaringen.
Ondertussen gaan onze rituelen rustig hun gang: we wandelen de stoepstenen glad en ik scherp mijn potlood bij valavond voor één of meerdere tekeningen. Guido en ik overleggen vaak over wat kan en niet kan… We willen in geen geval kwetsende humor maken die een lawine aan verontwaardigde reacties veroorzaakt. Het is in die geest dat ik gisteren een mop van Guido over een cavia in de microgolfoven niet wilde visualiseren. Meningsvrijheid en censuur zijn al langer hete hangijzers in onze discussies. Maar we proberen altijd tot een mooi compromis te komen.
Guido over de samenwerking:
Samenwonen met een mens is op zich al een opgave… Als je dan ook nog professioneel samenwerkt is het normaal dat er soms eens spanningen zijn. Eén ding staat vast: wij hebben niet altijd hetzelfde gevoel voor humor. Het blijft een delicate oefening om tot compromissen te komen. Wat een goede cartoon is voor het mensdom, is dat niet altijd voor de hondengemeenschap. Sommige van zijn voorstellen zijn ronduit slecht… dan volgen lange discussies om er toch nog iets spitsvondigs van te maken. Zijn koppigheid is hierin geen gunstige factor.
Ik wil het niet veralgemenen, maar de mens is toch wel echt een complex wezen. Zo kan mijn huisgenoot uren sakkeren over een stukgebeten pantoffel… zonder enig bewijs dat ik daar iets mee te maken heb. Het zijn van die kleine fricties die wellicht veel medehonden kennen. Ik probeer sereen een vertrouwelijke band op te bouwen, maar het engagement moet van twee kanten komen. Anderzijds is hij ook wel heel aanhankelijk en merk ik hoe hij kan genieten van de dagelijkse wandeltochtjes. Het is voor die kleine gelukjes dat je het doet…