Congratulazioni: Familie Pungitore van Ristorante Il Trionfo ruim 30 jaar in Knokke-Heist
De film ‘Marina’ gezien? De familieprent die als een warme deken op een ijskoude winternacht je omhelst en je weer helemaal met het leven verzoent. Welnu, het levensverhaal van de Pungitores is een realistische doorslag van de film over de zanger Rocco Granata. Italiaanse grootouders die naar de verre Limburgse cité verhuizen en in onze koolmijnen werk doen waar Belgen hun neus voor ophalen. De kinderen die op hun beurt de eerste Vlaamse woordjes brabbelen en in ons land een eigen toekomst trachten op te bouwen. Intussen hebben ze al ruim 21 jaar één van de beste restaurants van de regio. Beste lezer (es): omarm een familie die van ‘bella vita’ hun credo hebben gemaakt…
Talrijke awards
Waar jarenlang het postkantoor van Knokke gevestigd was, bevindt zich bijna een jaar de nieuwe locatie van Il Trionfo. Waar zich enkele jaren geleden nog de kluizen bevonden, zijn nu de toiletten. Niets herinnert evenwel nog aan postzegels, aangetekende brieven en uitbetalingen van pensioenen. Vandaag serveert specials zoals Vitello Monferrato, verse pasta met truffel, Tagliata classica Fiorentinade en heerlijk zuiderse gerechten als Selvaggina della settimana (wildgerechten), Ossobuco della nonna en Tartufo cioccolato. Ze klinken als een sonate in de oren en verschijnen als smakelijke schilderijtjes op je bord. Meer dan dertig jaar bestaat dit restaurant van de Famiglia Pungitore ondertussen en nog elke dag slaagt men er in om nieuwe ontdekkingen te doen. In het verleden ontving de familie al ettelijke onderscheidingen. Zo werd het restaurant verschillende jaren op rij door Gault&Millau als ‘beste Italiaans restaurant van België’ omschreven. De trofee Selezione Vini Italiani werd dit jaar toegewezen aan Antonio Pungitore en zijn equipe. Een beloning voor de beste culinaire ambassadeur van het zuiden.
Vaarwel koolmijnen
In ‘Il Trionfo’ zijn tweemaal twee generaties aan het werk en dat verloopt fantastisch. Gusti Pungitore: “Mijn grootouders zijn na de tweede wereldoorlog naar België geëmigreerd. Ze kwamen, zoals veel van hun landgenoten, in de steenkoolmijnen van Beringen werken. In 1960 openden ze een hotel specifiek voor gastarbeiders. Mijn opa kon aardig wat koken en serveerde de traditionele Italiaanse keuken. Het is trouwens daar dat mijn vader de horecamicrobe te pakken kreeg. Tijdens zijn hogere studies leerde hij mijn mama kennen, die eveneens interesse had en passie voor de keuken. Zij kreeg les van de besten, namelijk mijn twee grootmoeders, de echte ‘mamma’s’. Het waren zij die van mijn mama de grote chef maakten die ze vandaag nog steeds is. Ik was één jaar oud toen mijn ouders het hotel en restaurant overnamen, dus je begrijpt dat ik de horecapap ingelepeld kreeg.”
Onweerstaanbaar & onuitstaanbaar
Na een ziekte van Antionio werd alles in Limburg in twee weken verkocht en had de familie meer tijd om naar hun favoriete badstad Knokke te rijden. Tijdens een van hun bezoeken, werd al lachend gezegd om daar een restaurant te openen. Papa Antonio: “We lieten er geen gras over groeien want al één jaar later, op 26 oktober 1990 openden we op het Rubensplein in Knokke een Italiaans restaurant.” Knokke maakte meteen kennis met een enthousiaste keukenprinses die de beste ambassadrice voor de Italiaanse cucina was. De badstad, en bij uitbreiding West-Vlaanderen, mocht ervaren hoe Parmazaan en rucola smaakten en proeven hoe lekker gnocchi, tagliatelle en ossobuco wel waren. Maar vooral, ze mochten ondervinden hoe aanstekelijk de passie, bezieling en hartstocht van de hele familie Pungitore was. Gusti: “In ‘98 heb ik mijn vrouw leren kennen. Van ‘dag één’ heb ik gezegd dat dit de zaak mijn leven was want ik kon onmogelijk iets beginnen met iemand die de horeca niet aansprak. Mijn echtgenote is van bij de start meegegaan in dit verhaal. Waarschijnlijk was ik toen onweerstaanbaar en nu soms onuitstaanbaar.”
Fantastico
De taken ten Huize Tionfo waren in die tijd nog enigszins anders. Mama kookte en vader en zoon deden de zaal. Maar het was moeilijk om geschikt keukenpersoneel te vinden en wanneer de hulpkok op een dag zijn kat stuurde, nam Gusti de beslissing om dan maar zelf achter het fornuis te gaan staan. Gusti: “Ik had natuurlijk de beste leermeester die ik me maar kon voorstellen. Mijn mama is een echt talent en bloeide helemaal open toen ik haar 12 jaar geleden zei dat ik, samen met haar, me wel in de keuken zou bezighouden en ik heb haar nooit meer in de steek gelaten. Later is ook mijn zus er nog bijgekomen. Eerst parttime maar sinds kort kunnen we dagelijks op haar rekenen. Fantastisch om zo met heel de familie te kunnen werken. Zo ontfermt papa Antonio zich als sommelier volop over de wijnkaart. Dat doet hij samen met mijn echtgenote Ann-Séverine die toch ook wat van dranken afweet. Ann-Séverine is ook gastvrouw, samen met Jules Vercauteren, voor iedereen die komt tafelen. Een fantastisch goed en trouw team waar ik bijzonder fier op ben.” En ja, hoor: veel bekende gasten, voetballers, politici maar vooral fijnproevers komen regelmatig in Il Trionfo een tafeltje reserveren.
Foto: Het team van Il Trionfo: Charles en Jules Vercauteren, Monica die de koude keuken voor haar rekening neemt, Gusti en zijn echtgenote Ann-Séverine en Pina en Antonio Pungitore
Il Trionfo BVBA
Paul Parmentierlaan 203 / Knokke-Heist
8300 Knokke-Heist
T.: 050 60 40 80, www.iltrionfo.be