Wandeling in Assebroek. Landbouwers en natuurbeschermers niet altijd lijnrecht tegenover elkaar
Soms lijkt het alsof landbouwers en natuurbeschermers lijnrecht tegenover elkaar staan. Toch is dat in de praktijk niet zo. Denk maar aan de overeenkomst die landbouw- en milieuorganisaties bereikten voor een nieuw mestactieplan. Ook ‘Boer zoekt natuur, natuur zoekt boer’ zoekt net dat wederzijds begrip op. Daarom kwamen dit weekend een groep landbouwers en natuurbeschermers samen om te leren over de fascinerende geschiedenis van de natte hooilanden.
De excursie werd gegidst door Wim Slabbaert, die de groep meesleepte doorheen een boeiend verhaal over geschiedenis, landbouw en natuur. Vroeger was de Assebroekse Meersen een veengebied, wat doorheen de tijd evolueerde naar een cultuurlandschap. In de 19e-20ste eeuw werden ondiepe greppeltjes, zogenaamde laantjes, gegraven om het gebied als hooiland te gebruiken. Die zorgden voor een goede ontwatering van het grasland na neerslag.
Waar we in Vlaanderen terecht trots zijn op onze belforten, Vlaamse wandtapijten en Vlaamse primitieven, mogen we ook terecht trots zijn op onze oude hooilanden. Hier hangt namelijk een interessant stukje landbouwgeschiedenis aan vast. Momenteel vooral vanuit een invalshoek natuurbehoud. Maar dit is eveneens een landbouwverhaal.
De aanleg van de hooilanden was een innovatieve uitvinding van de Vlaamse graaf. Hierdoor kon het vee doorheen de winter gevoed worden. Het belangrijkste product van vee was toen niet vlees of melk, maar mest. Dus door op een ingenieuze manier om te gaan met water en de aanleg van greppels, kon er hooi en mest gegarandeerd worden. Dit zorgde voor een economische boost en rijkdom.
“Ik vond het interessant, ik ben blij dat ik gekomen ben. We hebben veel van elkaar geleerd”, aldus Lilianne Noppe, gepensioneerd landbouwster van een melkveebedrijf. “Het is een van de weinige keren dat ik iemand hoor die het systeem van het landschap kan uitleggen, met de link naar geschiedenis en de processen die linken naar natuur- en landbouwwaardes”, besluit Koenraad Vanhoutte