Vlag van Oudstrijdersbond uit Oekene zoekt bewaarplaats & -persoon
Rita Dejaeghere van Izegem was een vaderlandslievende vrouw en zorgde voor de vlag van de Oudstrijders van Oekene. Hoe die vlag bij haar terecht kwam weet eigenlijk niemand. Ze was de dochter van André Dejaeghere en Reynaert Maria van Kachtem. Na de dood van Rita Dejaeghere ruimden haar erfgenamen het huis op. De erfgenamen waren verbaasd een koffertje met de Oudstrijders vlag en een vlaggenstok te vinden van Oekene waar mee ze geen raad wisten. Te jammer om in de afvalcontainer te gooien en voor haar erfgenomen totaal nutteloos. Dank zij de alertheid van Anny Opsomer die via via de verrijzenis van de oudstrijdersvlag van Oekene vernam kon zij de vlag redden. Nu moet je weten dat haar vader Albert (of Bertje Opsomer °1-1-1920 + 6-1-2011) de officiële vaandeldrager was van de Oekense Oudstrijdersbond.
Albert was gehuwd met Julia Desmet. Met die vlag vertegenwoordigde hij de Oekense Oudstrijders bond op talloze herdenkingen in de provincie. Albert Opsomer was ieder jaar trouw op post bij de herdenking van de gesneuvelden in Nieuwpooort waarvan je steeds een verslag ziet in het tv-journaal. Die vlag meet 1,40 m bij 1,60 m. Op de vlaggenstok kan je een ijzeren leeuw steken waarop staat : Eendracht maakt macht / l’Union fait la force. Die vlag is opgeborgen in een koffertje. In dat koffertje steken een zwarte alpino pet, de Fransen zeggen baret met daarop het embleem NSB (nationale strijders bond), een zwarte rouwband voor op een begrafenis, een lederen etui met riem om de vlag te dragen, een paar zwarte handschoenen, een paar witte handschoenen en een soort kussentje waarvan niemand weet waarvoor het zou kunnen dienen.
Marc Luyckx: “Iedereen weet dat in het brandraam vooraan in onze Sint-Martinuskerk Sint-Maarten afgebeeld staat als Romeins officier of honderdman die met zijn zwaard de helft van zijn mantel afsnijdt en geeft aan een arme bedelaar. Die afbeelding vind je ook terug op de vlag van de oudstrijders. Die vlag dateert van na WO II. In de Romeinse militaire rechtspraak behoorde de kledij voor de helft aan de staat en voor de helft aan de soldaat. Van daar dat Sinte Maarten maar de helft kon wegschenken aan de bedelaar. Die vlag is nu in mijn bezit. Zo lang ik gezond blijf zal ik voor die vlag zorgen zodat zij aanwezig is op 11 november bij de herdenking van de Oekense gesneuvelden. Die vlag zou ik graag in bewaring geven aan een andere Oekenaar na mijn dood. Indien niemand daar toe bereid is, wil die vlag schenken aan het stadsarchief van Roeselare.”