Video. Louis Eggerickx van Lakeside Paradise in Knokke haalt brons op WK Wakeboarden in Bangkok

Van 31 oktober tot 6 november 2022 vonden in de Thaise hoofdstad Bangkok de wereldkampioenschappen wakeboarden en wakeskaten plaats. De Belgische Lowa Vancutsem van het Spincablepark in Froidchapelle behaalde er een gouden medaille in de reeks “Wakeboard Girls U14”. Louis Eggericks van Lakeside Paradise deed het eveneens fantastisch en sleepte een bronzen medaille in de wacht in de categorie “junior men wakeboard”. Het Belgian Cablewakeboardteam was met 6 deelnemers vertrokken naar het WK. Naast Louis en Lowa behaalde ook Knokke-Heistenaar Ike Vanleenhove de halve finales wat voor hem jammer genoeg wel het eindpunt was.

Het WK-team van Lakeside Paradise 
Ike Vanleenhove (14) is de jongste van het gezelschap. Momenteel 8ste op de wereldranglijst wakeboarden U14, en een gedeelde eerste plaats wakeskaten. 2 maal Belgisch kampioen bij de miniboys U11, winnaar internationale wedstrijd De Spin in 2021 en Belgisch kampioen wakeskaten U14 2022.

Noah Ferson (16) behoort tot de U18 waar hij deelneemt aan zowel het wakeboarden als het wakeskaten. Hij behaalde een 5de plaats op het EK en 2de plaats op de Cold water Classic world cup manche en bekleedt momenteel de tweede plaats op de junior world ranking wakeskate.

Louis Eggerickx (17), als junior U18 overall Belgisch kampioen wakeboarden en wakeskaten open men en Europese top. In Bangkok was hij ingeschreven voor beide disciplines bij de U18. Louis staat nummer 1 op de world ranking list wakeskaten en vierde wakeboarden bij U18.

Frank Vanleenhove (60) heren veteranen wakeboarden, oudste deelnemer ooit aan een WK wakeboarden en ingeschreven just for fun.

Het viertal werd begeleid door Geert Ferson, die de taak van coach op zich nam en iedereen door alle wedstrijdroosters moest loodsen.

Daarnaast waren er nog 2 Belgen: Louison Chasseur (U18 men) en Belgisch kampioene bij de dames U18 Lowa Vancutsem beide van De Spin cablepark.

WK Wakeboard Thailand 2022
247 deelnemers – 35 landen vertegenwoordigd 
Frank Vanleenhove: “Om deel te kunnen nemen moet je gedurende het voorbije jaar genoeg punten bijeengesprokkeld hebben. Dit kan via deelname aan nationale kampioenschappen en internationale ontmoetingen.247 deelnemers schreven zich in voor het wakeboarden, 54 voor het wakeskaten terwijl we ook 10 G-sport deelnemers noteren in de categorie “wakeboard seated”. In totaal 170 mannen en 77 dames.
Het verschil tussen wakeboarden en wakeskaten zit hem in het feit dat wakeskaters los op hun plank staan – een soort skateboard dus – terwijl wakeboarders vastzitten in hun boots. Wakeskaten is dus een stuk technischer, ook moelijker, terwijl het wakeboarden een stuk spectaculairder oogt daar het meer mogelijkheden biedt op gebied van risicovolle sprongen en figuren.

Per categorie zijn er een aantal heats waarbij iedereen de kans krijgt één rondje te varen. Een rondje kan een beetje vergeleken worden met een vrije turnoefening op de mat waarbij iedere deelnemer het beste van zichzelf geeft. Een deskundige jury beoordeelt de “airs”, dit zijn de sprongen: ook wel “flat tricks” genaamd, die tellen voor 50% van de punten. De andere helft wordt beoordeeld hoe je de obstakels neemt en welke figuren je erop, ertussen of bij de landing insteekt. Zo gaat het door tot de beste riders een uiteindelijke finale ten beste geven.
Tijdens de heats is de spanning te snijden want het kleinste foutje kan fataal zijn, terwijl ook de rangorde heel belangrijk is. Telkens worden de punten op groot scherm weergegeven en kan je dus zien wat je concurrenten ervan teweegbrachten…Met andere woorden: hoeveel risico je moet nemen om al dan niet beter te doen met weloverwogen risico’s”.

Drones, oortjes en sixpacks 
“Wakeboarden zit in de lift. Dus professionalisering komt dichterbij. Er zijn landen die trainen met drones die de riders volgen op hun traject waarna videoanalyse volgt van de al dan niet gemaakte fouten, of die aantonen wat er nog extra aan toegevoegd kan worden, want elke move telt en brengt extra punten op. Andere riders hebben oortjes in, en staan in verbinding met een coach die hen doorheen hun traject loodst en meteen inspringt waar nodig. Zo moet de rider wanneer hij tijdens het trainen meerdere rondjes draait niet telkens van het water komen en kan hij de raadgevingen meteen toepassen. Het niveau hier is indrukwekkend. Wat je sommige gasten en ook dames ziet doen, acrobaten op het water. Metershoge sprongen en bangelijke transities. Je ziet dat de echte top aanwezig is en dat er deftig getraind werd. Hier val je niet op met een strakke sixpack, die lopen er rond met bosjes. Ook de armen erboven en de benen eronder mogen er zijn, bewijs dat deze spectaculaire watersport een complete sport is.”  zegt Frank Van Leenhove.

Budgetten 
“Landen zoals Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland… zijn hier met delegaties van wel meer dan 20 riders, plus begeleiding waaronder coaches, physical trainers, video- en foto-specialisten…die laten niets aan het toeval over en alles wordt betaald door hun federatie. In België staan we nog zover niet. Naast de overkoepelende, is er een Waalse Federatie, en er is Waterski Vlaanderen (WSV), die alleen een kleine vergoeding voorzien voor diegenen die finaleplaatsen halen. Persoonlijk vind ik het spijtig dat er geen financiële middelen voorhanden zijn om bijvoorbeeld een coach mee te sturen, want in ons geval dokteren de riders zelf hun rondje uit, en wat wij dan doen is filmen met onze smartphone, en naar een Lakeside coach sturen die dan via Whatsapp moet bijsturen. Geert (papa van Noah) doet uiteraard zijn best want hij kan teren op talrijke wedstrijden waarop hij zijn zoon begeleidde, en heeft zo heel wat ervaring opgedaan… Talent is er dus zeker, alleen is de weg nog lang om andere landen op dat vlak bij te benen, de kabelparken in ons land bestaan immers ook nog maar een jaar of 10” vertelt Frank.

Thai Wakepark 
“De kabelbaan waarvan sprake bestaat sinds 2019, is 580 m lang, draait tegen de klok in, en bestaat uit een perfect rechthoekig kunstmatig uitgegraven vijver met een eiland in het midden. De oevers zijn zo gebouwd dat die de golfslag minderen, en mede door het eiland is het wateroppervlak altijd ongeveer spiegelglad.
De baan is elke dag open, van 10 uur ’s morgens tot 22 uur ‘s avonds. Om 18 uur gaan de lichten aan net zoals bij ons een voetbalterrein verlicht wordt. Het water is meer dan 30° Celsius, evenals de luchttemperatuur, dus geen wetsuit nodig. De meeste Pro’s verblijven hier de hele winter of de teams doen hier hun stages, terwijl dankzij het hotel met uitzicht op de plas er ook gewoon wakeboarders een week of een maand naar hier op vakantie komen om hun sport te beoefenen. Op het water liggen een 20-tal obstakels, en niet van de minste, luisterend naar de tot verbeelding sprekende namen tsunami, iceberg, oversized rainbow, pump track… Leuk is ook een golfkar die rondrijdt en iedereen die onderweg gevallen is terugbrengt naar het startponton…” grijnst Frank.

Ambitieuze plannen 
“Voor mij is dit vooral ook een prospectiebezoek. We koesteren ooit toch wel de ambitie om met Lakeside Paradise een grote internationale wedstrijd te kunnen huisvesten. Na enkele Belgische kampioenschappen mochten we vorig jaar met de Cold Water Classic al eens proeven van de internationale sfeer… De editie 2023 op 1 en 2 april belooft als 4 sterrenwedstrijd manche van de wereldbeker nog succesvoller te worden nu Covid achter de rug is. Het enige stapje hoger is dan een vijfsterrenwedstrijd, wat meteen een EK of een WK betekent. Daar komt echter heel wat bij kijken daar zo’n 500 mensen op hotel moeten, plus de ganse wedstrijd entourage en de jury. Ook de periode is heel belangrijk, te bespreken met de IWWF internationale federatie en de lokale diensten te Knokke-Heist.

De beste manier om alles van dichtbij meemaken was voor mij om zelf mee te doen. Genoeg punten gescoord op het BK, maar toch wel als totale figurant naar dit WK, want -ik zeg het niet graag- de veteranenklasse is heren 40+…dus geen 50+, laat staan 60+…maar toch een statement want ik word meteen de oudste deelnemer op een WK wakeboarden, waarmee ik wil aantonen dat ook 50- en ja 60-plussers op hun niveau plezier kunnen beleven aan deze sport. Enkele 40-plussers kwamen me hier al vragen wat ze moeten doen om binnen 20 jaar nog te wakeboarden. En voor mij betekende deelnemen bovendien niet de hele tijd aan wal moeten toekijken, in België heb ik al zo weinig tijd om te wakeboarden daar ik me meestal op Surfers Paradise bevindt. En wakeboarden is te laat in mijn leven gekomen om er nog echt goed in te kunnen worden, als je nu ziet dat we op Lakeside Paradise 5-jarigen de eerste ritjes laten maken. We merken bovendien dat, sinds de bouw van onze Rookie-kabel, er meer en meer ouders de weg vinden naar het water, en wat is er mooier dan samen met de familie te gaan wakeboarden ? Kinderen motiveren ouders en omgekeerd, en wanneer je een beetje je conditie onderhouden hebt, staat er geen leeftijd op wakeboarden, en het is nooit te laat om iets bij te leren.” aldus Frank Vanleenhove.

 Vader – Zoon 
“Net zoals Geert hier is met zijn zoon Noah, maar dan als coach, is het ook speciaal voor mij dat ik hier samen met mijn zoon Ike kan zelf kan meedoen. Spijtig genoeg waren er door COVID in 2020 en 2021 geen EK’s noch WK’s en dat is toch een gemis dat niet meer goed te maken valt. Op die leeftijd 2 jaren missen om wedstrijdervaring op te doen, ik denk een niet te onderschatten nadeel waar vele jongeren nu mee geconfronteerd worden, een niet te onderschatten verlies op diverse vlakken. Het was eventjes afwachten welke rol we hier konden spelen. Een bronzen medaille nemen we alvast mee naar huis. Maar het grote doel was om onze oogjes open te houden en om te leren, zowel op als van het water ” besluit Frank.