Meulebekenaar Rino Feys schrijft in ‘Het geluid van brekend glas’ over zijn jeugd in West-Vlaanderen
Afgelopen weekend werd ‘Het Geluid Van Brekend Glas’ van Rino Feys boven de spreekwoordelijke doopvont gehouden. En men mag het weten/lezen: het gaat over zijn jeugd in West-Vlaanderen. Een terugblik naar de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Een tijd waarin het normaal is dat de melkboer de klanten thuis bezoekt, de vrije radio’s de ether veroveren, Derrick wekelijks op tv komt, de koude oorlog volop woedt, de acteur Ronald Reagan de 40e president van de Verenigde Staten wordt en Freddy Breck in de plaatselijke feestzaal komt optreden. Hoe overleef je zoiets? En hoe schrijf je erover? Rino Feys weet en doet het op een bijzonder boeiende en vooral spitsvondige manier.
Rino Feys (1967) groeide op in Zarren en woont in Meulebeke. Hij is West-Vlaming in hart en nieren. Met een leercontract trad hij bij zijn vader in dienst als stukadoor. Daarna ging hij aan de slag als puntlasser, spinner, metaalbewerker, cafébaas en boekhandelaar. Tegenwoordig werkt hij in de Kringloopwinkel. In ‘Het geluid van brekend glas’ schrijft hij herinneringen neer aan zijn jeugd in het volkse West-Vlaanderen.
‘Het geluid van brekend glas’ verschijnt bij Borgerhoff & Lamberigts en kost € 22,99