Laatste restauratiefase voor het belfort en de lakenhallen van Ieper kan starten
‘Dankzij een meerjarenovereenkomst van vijf jaar kunnen het belfort en de lakenhallen van Ieper op structurele steun van de Vlaamse Regering rekenen. Het Ieperse belfort en de lakenhallen waren in de dertiende eeuw één van de meest indrukwekkende burgerlijke gebouwen van Europa. En ook vandaag nog is het belfort samen met de Menenpoort het icoon van de stad. Dankzij de totaalrestauratie zal dit unieke monument dat de wederopbouw van ons land na de Eerste Wereldoorlog symboliseert opnieuw schitteren.’, zegt de Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed. ‘In 2024 kan de vijfde en laatste restauratiefase starten. In die fase wordt gestart met de restauratie van de vleugel van het Ypermuseum, de raadzaalvleugel, twee hoektorens en het Nieuwerck. Hiervoor voorzie ik via het agentschap Onroerend Erfgoed een premie van 1.140.004,85 euro.’
In 2018 keurde de Vlaamse Regering een meerjarensubsidie goed voor de restauratie van de volledige buitenschil van het belfort en de lakenhallen in Ieper. Het stadsbestuur van Ieper kan gedurende vijf jaar (2020 – 2024) rekenen op een erfgoedpremie van in totaal 8,7 miljoen euro om één van de belangrijkste gebouwen van Ieper te restaureren.
De werken aan de belforttoren en de westervleugel, de eerste twee fasen van het restauratieproject, zijn uitgevoerd. Werken aan de oostervleugel (fase 3) zijn gestart en worden in de zomer van 2024 afgerond. Dit jaar beginnen de werken aan de leien bedaking van de lakenhallen (fase 4) en nu kan dus ook de laatste fase aanbesteed worden, de werken aan de vleugel van het Ypermuseum, de raadzaalvleugel, twee hoektorens en het Nieuwerck. Tijdens het restaureren proberen de ambachtslui zoveel als mogelijk het oorspronkelijk materiaal te behouden.
Voor deze restauratiewerken wordt een erfgoedpremie van 1. 1.140.004,85 euro toegekend. Tijdens de restauratie wordt sterk ingezet op publiekswerking zodat burgers en bezoekers meer te weten komen over de werken. Het monument bezit een grote symbolische waarde die gelinkt is aan de bloeiperiode van leper in de middeleeuwen, de verwoestingen in WO I in de Westhoek en de weerbaarheid van de bevolking en de wil om hetgeen verloren ging in 1914-1918 terug op te bouwen. Het internationale belang van dit monument wordt ondersteund door de erkenning als werelderfgoed door UNESCO sinds 1999.