Home > Knokkenaar Kris Struyf schrijft nieuw boek: Ooievaars zonder grenzen

Knokkenaar Kris Struyf schrijft nieuw boek: Ooievaars zonder grenzen

Geschreven op 22 mei 2020 om 10:32 door Mario De Wilde

In zijn boek ‘Ooievaars zonder grenzen’ beschrijft uitgeweken Knokke-Heistenaar Kris Struyf de terugkeer van de ooievaar naar onze streken. Als bioloog werkte Kris in zowel Planckendael, de Zoo Van Antwerpen als in het Zwin Natuur Park. Tientallen jaren bestudeerde Struyf ooievaars en ringde meer dan duizend ooievaarsjongen. In zijn voorwoord brengt de auteur nog eens expliciet hulde aan ere-burgemeester Graaf Léon Lippens, de oprichter van het oudste natuurreservaat van België met eveneens de oudste ooievaarskolonie van ons land. De uitgave kan je bestellen in de boekhandel en is ook vanaf 26 mei 2020 te verkrijgen in de Zwinshop in het Zwin Natuur Park.

Kris Struyf:  “Ik droomde al lang om een boek te schrijven over mijn belevenissen in Planckendael en het Zwin, met als rode draad de ooievaars, als wegwijzers langsheen mijn loopbaan. Sinds 2017 ben ik in verlof zonder wedde en werk ik als zelfstandige in onze B&B Au Bord de la Source in het natuurrijke Ardense in Soy. Vorig jaar zorgde het enthousiasme van Dirk Demuynck van uitgeverij Witsand Uitgevers in Antwerpen voor de spreekwoordelijke druppel om aan het boek te beginnen. Het gaat over een periode van 30 jaar leven en werken mét en voor ooievaars, waarvoor ik mij kon baseren op enkele dozen met archiefmateriaal die verschillende verhuizingen hadden overleefd. Ik had steeds veel bijgehouden in verband met het ooievaarsproject: dia’s, foto’s, video-opnamen, notities, verslagen, krantenartikels, tijdschriften, dagboekverslagen,… “ somt Kris op.
Een atypisch boek met een mix van autobiografie en wetenschap
“Een jaar lang werkte ik vrij intensief aan het boek. Ik deed beroep op heel veel mensen om feiten te checken, wetenschappelijke (ring) gegevens op te vragen, fotomateriaal op te zoeken, ander illustratiemateriaal te bekomen. Ik had van heel veel mensen hulp en ben bijzonder blij met de vele hernieuwde contacten met ex-collega’s en vrienden die sinds die tijd op de achtergond waren gekomen. Het boek ‘Ooievaars zonder Grenzen noem ik zelf een atypisch boek, omdat het een mix is van autobiografie en wetenschap” monkelt de ooievaarsman.
Thermiekende ooievaars in de Elzas
“Het boek begint met de beschrijving van een moment in de Elzas waarop ik een groep thermiekende ooievaars ontmoet. Een moment dat op mijn netvlies gebrand werd en dat aanleiding was om het Ooievaarsproject te beginnen voor te bereiden en uit te werken. Ik beschrijf in het begin ook hoe slecht het in die periode gesteld was met ooievaars in België en Europa. Al die dingen motiveerden mij als bioloog om van een herintroductieproject werk te maken, waarvoor ik mij grondig voorbereidde en informatie verzamelde bij buitenlandse projecten” aldus Kris Struyf.
Donkergroene natuurliefhebbers sceptisch
“In het boek ga ik dan even terug naar mijn kindertijd. Hoe in een klein stadstuintje in Antwerpen mijn interesse voor dieren en natuur ontwaakte,…hoe ik uiteindelijk in de Zoo terecht kwam en later in Planckendael als bioloog aan de slag kon. Daar richtte ik dus een vrij levende kolonie ooievaars op. Aanvankelijk waren de ‘donkergroene’ natuurliefhebbers nogal sceptisch, omdat ze vreesden voor de zeldzame amfibieënfauna in de bomputten en vloeibeemden in de Dijlevallei vlakbij Planckendael “knipoogt de bioloog schalks.
Frank Deboosere en Sabine Haghedoorn peter en meter van satellietproject
“Maar de ooievaar bracht de verschillende organisaties samen. De vogel werd een echte ambassadeur voor Natuurbehoud. We werkten er een educatief-wetenschappelijk project over uit waarbij we zelfs een 23-tal vogels met satellietzenders op hun trektochten volgden. De voortgang van hun reis werd door Frank en Sabine op prime-time op één getoond. Zij hadden zich immers geëngageerd als peter en meter van het project… “ mijmert Kris.
Ooievaars brachten Kris naar het Zwin
“Later koos ik in mijn loopbaan een andere route. De ooievaars brachten me zo naar het Zwin, waar ik de wording van het nieuwe bezoekerscentrum mee voorbereidde en het uitdeinen van de ooievaarskolonie in de wijde omgeving kon meemaken. In het boek staan trouwens een reeks verhalen, getuigenissen van mensen, over gelukte evenals minder goed afgelopen broedpogingen in Knokke-Heist, Damme, Lapscheure, Daknam,…” gaat Kris onverstoord verder.
Positief verhaal in donkere coronatijden
“Ik ben ervan overtuigd dat het boek – inclusief vertellingen over mijn kindertijd, het leven voor en achter de schermen van de Zoo, Planckendael en het Zwin – in deze donkere corona-tijden, boeiend en ontspannend om lezen is en dat het een positief verhaal brengt over samenwerking, het verleggen van grenzen en het realiseren van dromen. Ik heb er ook heel wat wetenschappelijke gegevens in verwerkt, waardoor het ook voor natuurliefhebbers een waardevol naslagwerk is geworden” besluit de voormalige conservator-bioloog van het Zwin.

0 reacties

Wees de eerste die reageert op dit artikel!

Geef een reactie op dit artikel

Velden met een * zijn verplicht in te vullen. E-mailadressen worden nooit gepubliceerd op de website.