Kijk. ‘Ge moe nie wachten’ om jezelf een schop onder je kont te geven, aldus de Brugse Els Degryse

Confetti, vuurwerk, champagne! ‘Ge moe nie wachten’ is het eerste nummer van Els Degryse uit Brugge. Ze maakt hiermee niet alleen haar eigen droom waar, maar roept iedereen (Brugge, West-Vlaanderen, de wereld…) op om hetzelfde te doen. Degryse trok haar stoute schoenen aan en verzamelde twee rasmuzikanten rondom zich. Robin Aerts (Het Zesde Metaal,…) schreef mee aan de teksten en stond aan de knoppen. Anouk Sanczuk, folkmuzikant bij o.a. Broes (Beste folk liveband 2023), versterkt muzikaal wat resulteert in het nieuwe genre van de kleinkunstfolk. Deze Brugse is nieuw in de muziekscène, maar is niet aan haar proefstuk toe. Samen met Dieter Missiaen vormt ze het circusgezelschap Compagnie Krak dat al 15 jaar clownerievoorstelling maakt en hiermee toert in binnen- en buitenland.

Met haar muziek hoort Degryse thuis in het rijtje van hedendaagse vrouwelijke muzikanten zoals Merol die tonen dat feministische pamfletten ook grappig en meezingbaar zijn. Of misschien denkt u eerder aan Kommil Foo? Niet zo verwonderlijk gezien deze muziek ook onderdeel is van haar eerste cabaretvoorstelling “De vrouw die haar clitoris verkoopt” in een regie van Walter Janssens (Kommil Foo, Senne Guns, Pieter Verhelst,…). In dit cabaret gaat Els op de barricaden staan voor vrouwelijke thema’s die nooit nergens aan bod komen, maar elke vrouw wel eens denkt. Met veel ironie takelt ze haar eigen demonen, en geeft en passant wat extra advies voor wie denkt dat we over menstruatie maar beter kunnen zwijgen.

Gwendoline Sabbe, programmator humor en circus bij De Spil in Roeselare is alvast overtuigd: “Els durft, is eigenzinnig, hilarisch, kwetsbaar, eerlijk, neemt je helemaal mee in haar soms absurd verhaal en verpulvert tien clichés in 1 song. Heerlijk.” Waarop wacht ge nog om te luisteren en te kijken…. Het lichtjes begrijpen van het Brugs, en bij uitbreiding het West-Vlaams, dialect is warm aanbevolen…..