Kijk. Beestige verhalen uit De Zonnegloed: stinkdieren zijn geen knuffeldieren

Speciaal voor de lezers van Het Nieuws van West-Vlaanderen nemen we je deze week opnieuw mee naar De Zonnegloed, het opvangcentrum in de Westhoek waar dieren met een pijnlijk verleden eindelijk op adem mogen komen. Vandaag maken jullie kennis met Charlotte, Phoenix, Ivory en Pepita – vier stinkdieren die ooit als huisdier werden gehouden, maar in die situatie allesbehalve goed behandeld werden.

Waarom proberen mensen steeds opnieuw om wilde dieren om te vormen tot huisdieren? Wat maakt dat we een diersoort die van nature solitaire nachtdieren zijn, met scherpe tanden, sterke klauwen en – jawel – een beruchte geurklier, tóch in een woonkamer willen zetten alsof het een huiskat is?

Charlotte, Phoenix, Ivory en Pepita: opgepakt, opgevoed, achtergelaten
Onze vier stinkdieren werden ooit – apart per duo – als huisdier gehouden. Wat begint als een schattige foto op sociale media of een impulsieve beslissing na een filmpje op TikTok, eindigt helaas vaak in teleurstelling, frustratie… en uiteindelijk het moment waarop mensen beseffen dat ze het dier niet aankunnen en het afstaan, dumpen of in het beste geval naar een opvangcentrum brengen.. De reden is telkens dezelfde: stinkdieren zijn géén huisdieren.

Stinkdieren zijn geen knuffeldieren, geen speelkamerbeesten, geen wandelgenootjes. Ze zijn nachtdieren met een sterk territoriuminstinct, een voorkeur voor rust en voorspelbaarheid, en een indrukwekkend verdedigingsmechanisme. Zelfs als hun geurklieren preventief verwijderd zijn (iets wat in veel landen gelukkig verboden is), blijven ze temperamentvolle dieren die complexe noden hebben.

Wat maakt een huisdier een goed huisdier?
Volgens mediadierkundige Maarten Reesink zijn er duidelijke verschillen tussen dieren die gedomesticeerd zijn en dieren die dat niet zijn. Honden en katten hebben zich over duizenden jaren aangepast aan het leven met mensen. Ze zoeken contact, begrijpen onze signalen en kunnen zich sociaal binden met mensen. Maar veel andere dieren, zoals stinkdieren, apen, roofvogels of exotische reptielen, zijn helemaal niet aangepast aan het leven in een huiselijke context.

Reesink stelt terecht dat ons idee van ‘een leuk huisdier’ te vaak gevoed wordt door internetcultuur en entertainment, en te weinig door realistisch inzicht in dierenwelzijn. We willen het dier dat er schattig uitziet, zeldzaam is of ‘anders dan de rest’, maar we vergeten wat dat dier zélf nodig heeft.
Een tweede kans zonder verwachtingen
Gelukkig vonden Charlotte, Phoenix, Ivory en Pepita een nieuw leven bij De Zonnegloed. Ze wonen nu in een aangepast verblijf, krijgen verrijking, schuilmogelijkheden, rust en de ruimte om zichzelf te zijn – zonder menselijke projecties of verwachtingen. Want als mensen hebben we de neiging om onze eigen gevoelens en verlangens op dieren te plakken. Omdat een kind het leuk vindt om verkleed te worden, denken we dat een dier het ook leuk vindt om een jasje aan te krijgen. Omdat wij graag knuffelen, denken we dat elk dier op schoot wil. Maar dieren zijn geen speelgoed. Hier mogen ze gewoon stinkdier zijn. En ze hoeven nooit meer op schoot.

Als bezoeker kan je ze vanop een afstand bewonderen en leren over hun verhaal. Misschien blijf je iets langer stilstaan bij dat onschuldig ogende filmpje met een stinkdier in een truitje op sociale media. En misschien, heel misschien, denk je dan: sommige dieren zijn het meest zichzelf als we ze gewoon met rust laten.

Wil je Charlotte, Phoenix, Ivory en Pepita zelf bezoeken en hun verhaal horen? Kom dan langs in De Zonnegloed en leer waarom écht dierenliefde begint met respect voor wat een dier nodig heeft – en niet voor wat wij ervan verwachten. Alle info op www.dezonnegloed.be