En nog een honderdjarige voor Knokke: feest in Heist voor Marcel(lus) Slabbinck
Zopas vierde Marcel(lus) Slabbinck met heel de familie zijn 100ste verjaardag in het woonzorgcentrum De Noordhinder in Heist. Hij is de trotse vader van 5 kinderen, 9 kleinkinderen en -voorlopig- 13 achterkleinkinderen. Schepenen Bert De Brabandere en Nick Wenmaekers feliciteerden de eeuweling namens het gemeentebestuur en het koninklijk paleis en zetten hem letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes met een sierlijke orchidee. Provincieraadslid Patrick De Klerck overhandigde Marcel een schaal vanwege het provinciebestuur West-Vlaanderen.
Marcel zag het levenslicht In Knokke op 18 september 1924. Zijn grootouders aan vaders kant, woonden in een klein huisje aan de rand van het Koningsbos met 16 kinderen onder 1 dak. Zijn vader Frans Slabbinck die metselaar was en moeder Martha Slosse woonden in de De Klerckstraat, dichtbij de groentemarkt op het Gemeenteplein. Marcel had 1 broer Joseph en 2 zussen Madeleine en Monique.
De kleine Marcel studeerde tot het 2de middelbaar bij de broeders Xaverianen in Knokke en nadien nog 1 jaar in Heist. Hij was een knappe student met een grote talenknobbel. Rekenen en vraagstukken vond hij ietsje minder leuk. Na 3 jaar middelbaar ging hij werken op de boerderij bij Pietje Lierman en tante Marie in de Oosthoek. Om een centje bij te verdienen, werkte hij als liftjongen in hotel Savoy en hotel Carlton. Hij droeg daar een uniform met koperen knoopjes. Nadien ging hij werken bij aannemer Cyriel De Groote voor een drietal maanden.
In 1940, tijdens de bezetting, werkte hij voor aannemer Decuypere. Ze moesten onder andere barakken bouwen voor de Duitsers en zo ontsnapte hij aan de deportatie. Met Camiel Landschoot en andere verzetsstrijders heeft hij als weerstander gevaarlijke opdrachten uitgevoerd. Van 1946 tot 1947 vervulde Marcel zijn legerdienst. Na 1 maand opleiding in België werd hij overgeplaatst naar het Duitse Sylt, een eiland dichtbij Denemarken.
Zijn ouders wilden dat hij nadien bij de politie ging, een job die werkzekerheid bood. Zelf had Marcel eerder een passie voor hout en wou hij eigenlijk schrijnwerker worden. Vanaf 1950 werkte hij 34 jaar lang bij het politiekorps van Knokke en promoveerde tot eerst aanwezend inspecteur. Hij behaalde na vele examens en bijscholing het brevet van officier en ook het diploma van master in de criminologie. Daarvoor moest hij vaak naar Brussel met de trein. Heel zijn leven heeft hij keihard gewerkt.
Hij leerde Maria Cools, zijn echtgenote, kennen in café Middelburg in de Lippenslaan. Maria bediende daar de klanten in de kroeg. Hun eerste film was For whom the bells tolls (Voor wie de doodsklok luidt) in cinema Monty rechttegenover café Middelburg. Later ging Maria werken als serveuse bij Marie-Siska. Op 21 april 1951 trouwden ze in de Heilig Hartkerk. Ze betaalden het huwelijksfeest helemaal zelf: kostuum, taxi, flessen aperitief en een grote rosbief. Hun driedaagse huwelijksreis had Antwerpen als bestemming.
Ze waren beiden conciërge in de villa’s “Mas de Flandres” en “Roemah Pasir” in de Prins Karellaan. Beide villa’s waren eigendom van Edgar Lippens. Dochters Christine en Carine en zoon Marc werden daar geboren. In 1956 kochten ze grond in de Magere Schorre en bouwden er een mooie villa. Marcel bouwde een heel deel zelf samen met zijn vader Frans en vrienden. In het begin verhuurden ze het huis het hele jaar door, later enkel juli en augustus. Het gezin woonde dan in de kelder.
Marcel en Maria gingen wel eens op vakantie met de Christelijke Mutualiteiten naar Disentis en Leysin. Marcel ging er om te skiën, Maria om te wandelen. Ze bezochten ook regelmatig de broers en zussen van Maria die in Frankrijk in Parijs en de Charente woonden.
Verder was Marcel heel erg geëngageerd in het Koninklijk Toneelgezelschap Knokke-Heist. Hij was er 40 jaar acteur en als getalenteerd schrijnwerker ook ruim 20 jaar scènebouwer. In zijn “boeie “in Westkapelle maakte hij zijn eigen massief eiken meubels en ging veel klussen bij vrienden en kennissen. Ook zijn kinderen konden op hem rekenen bij de verbouwingen van hun huizen …. Een handy man!
Marcel verbouwde groentjes in zijn moestuin. Op zondagmorgen ging hij vaak naar de mis in het Dominicanenkerkje in Het Zoute. Hij fietste ook graag naar het ‘kapelletje’ in de Graaf Jansdijk en in de wijk ‘Het Kalf’.
In april 2011 vierden Marcel en Maria hun 60-jarig huwelijk in het Retranchement. Een tuin- en familiefeest om nooit meer te vergeten. Maria overleed op 19 april 2018. Nu verblijft Marcel graag in Noordhinder waar hij sinds 2020 in de coronatijd op de 3de verdieping vertoeft. Hij is door het verzorgend personeel en mederesidenten graag gezien en bekend om zijn grote eetlust!
Het Nieuws van West-Vlaanderen wenst Marcel nog veel gezellige momenten met veel straffe verhalen en superlekkere maaltijden in het woonzorgcentrum De Noordhinder.