En dan blijkt er plots een klokkengieterij onder je straat te liggen. Grote archeologische vondst in Brugge
Een absolute primeur over een van de toch wel meest opvallende archeologische vondsten in Brugge: voor de àlleréérste keer in Brugge hebben ze daar de resten gevonden van een klokkengieterij. Dat gebeurde naast de Sint-Annakerk, waar ook al 360 skeletten uit de grond gehaald werden. De omgeving van de St-Annakerk wordt dit jaar grondig opgefrist, daarbij hoort ook het aanleggen van een gescheiden rioleringsstelsel. Zoals zo vaak in de binnenstad van Brugge worden deze werken voorafgegaan door archeologisch onderzoek. Sinds midden augustus graven de archeologen van RAAP België een eerste zone op, meer bepaald tussen de Joost de Damhouderstraat en de Jeruzalemstraat. Het einde van deze eerste fase is voorzien tegen vandaag 16 september.
Tijdens dit onderzoek zijn rondom de kerk al 360 skeletten opgegraven die dateren uit de 16de tot en met de 18de eeuw. Het aantreffen van deze menselijke resten is echter niet verwonderlijk, gezien de locatie van de opgravingszone net naast de kerk. In de laatste week is daarbovenop een bijzondere vondst aan het licht gekomen, namelijk de resten van een klokkengieterij!
Klokken zijn nauw verbonden met de kerk. Tot op vandaag is het luiden van de kerkklokken één van de meest herkenbare geluiden in een kerkomgeving. Gelovigen worden zo opgeroepen tot gebed, maar ook voor een huwelijksviering of begrafenis luiden de klokken. Zo’n klok is een zwaar en delicaat object. Hierdoor worden de grotere exemplaren in de loop van de geschiedenis telkens zo dicht mogelijk bij de kerk gefabriceerd, of soms zelfs binnen in de kerk. Desondanks werden nog nooit eerder resten van een klokkengieterij aangetroffen in het Brugse! We kunnen hier dus spreken van een Brugse primeur!
Schepen Nico Blontrock: “Wat betreft de ouderdom van deze vondst, is het op dit moment nog gissen. Toch is het mogelijk al even twee opties aan te halen. Enerzijds zouden ze een gelijke datering kunnen kennen als de eerste bouwfase van de Sint-Annakerk in 1500. Een tweede mogelijke datering is de 17de eeuw. Toen werd namelijk de kerk herbouwd nadat ze in de 16de eeuw was verkocht en deels gesloopt. In de kerkrekeningen van Sint-Anna in 1624 vinden we tweemaal schriftelijke bewijzen terug die gaan over de betalingen voor kerkklokken. De rekeningen spreken in totaal over 130 ponden groot, wat toen een aanzienlijk bedrag was. Om even de vergelijking te maken: de jaarhuurprijs van een mooie, goed gelegen patriciërswoning in de binnenstad bedroeg in dezelfde periode zo’n 20 ponden groot. Om een exacte datering van de gevonden basissen te kunnen bepalen zal verder labo-onderzoek van de houtskool nodig zijn. Ondanks deze mooie vondst en de grote hoeveelheid menselijke resten zullen de archeologische werken binnen de geplande termijn klaar zijn en zullen de werken hierdoor geen vertraging oplopen.”