Drie West-Vlaamse dames bieden met boek en Open Huis hulp bij eetstoornis

Lotte De Clercq, Agath Desmet en Fien Kegels startten onlangs met ESpoir, een  platform waar mensen met een eetstoornis hulp kunnen vinden. “Want de traditionele hulpverlening laat hen nog te vaak in de steek”, aldus het trio. “We willen het ontbrekende stuk zijn op de weg naar het herstellen van een eetstoornis. Want we ondervinden vanop de eerste rij waar het fout loopt.”

Lotte De Clercq (33) uit Kortrijk is diëtiste en expert in eetstoornissen. Ze heeft praktijken in Gent en Kortrijk. Sinds het begin van de coronapandemie zag ze het aantal klanten met een eetstoornis in haar praktijk vervierdubbelen. Mannen, vrouwen en zelfs kinderen vanaf tien jaar kampen met anorexia, boulimia en verschillende andere eetstoornissen.

Uniek handboek

Daarom sloeg ze de handen in elkaar met Agath Desmet (23) ervaringsdeskundige eetstoornissen en gezondheidscoach uit Deerlijk en Fien Kegels (22) uit Oostende. Fien is studente voedings- en dieetkunde aan de HoGent, ze studeert af in oktober. Samen richtten ze ESpoir op. Een platform voor mensen met een eetstoornis die voelen dat ze behoefte hebben aan extra hulp. “We bieden er één op één therapie en groepstherapie aan”, aldus Lotte. “Daarnaast hebben we ook een uniek handboek ontworpen. Daarin staan praktische tips, maar ook persoonlijke ervaringen en oefeningen die patiënten kunnen doen. Eigenlijk is het de bedoeling dat ze het werkboek kunnen openslaan als ze het moeilijk hebben. Want een eetstoornis, dat stopt nooit. Daar leef je 24 uur op 24 mee samen. En twee uurtjes therapie op een week zijn vaak niet voldoende. Mensen hebben nood aan dagelijkse hulp, maar dat is onbetaalbaar. Consulten bij een diëtiste of ervaringsdeskundige worden immers niet of amper terugbetaald door de ziekenfondsen.”

“Wij merkten alle drie dat er veel te weinig betaalbare professionele hulp is voor mensen met een eetstoornis”, vervolgt Agath. Zij ervaarde dat een kleine tien jaar geleden zelf. Van haar 14e tot haar 18e kampte ze immers met anorexia. “Ik hoor nog te vaak mensen zeggen ‘eet dan toch gewoon iets’, maar zo simpel is het niet. Veel mensen hebben intensieve begeleiding nodig. Voor mij had het bijvoorbeeld te maken met ‘iets goed kunnen’. Ik had het lastig met mijn eigen identiteit te vinden, het ging niet goed op school, maar op mijn voeding letten, dat kon ik tenminste goed. Tot ik in het ziekenhuis belandde met een katheter met astronautenvoeding. Herstellen was absoluut niet gemakkelijk. Ik had het geluk dat ik een nutritioniste had waar het enorm mee klikte, en dat ik steun kreeg van mijn omgeving. Maar dat is voor veel mensen die ik zie in mijn praktijk niet zo. Voor hen moet er méér zijn. Want vergis je niet, je kan écht wel herstellen van een eetstoornis!”

“Het is niet verwonderlijk dat er zo weinig hulp beschikbaar is”, vervolgt Fien. “Ik heb in mijn driejarige opleiding amper een tweetal uurtjes les gekregen over eetstoornissen. Dat is veel te weinig. In Nederland bijvoorbeeld staan zowel scholen als ziekenhuizen daar veel verder in. Ervaringsdeskundigen als Agath worden daar standaard bij beslissingen betrokken. Hier is dat nog veel zeldzamer.”

Open huis

De ultieme droom van Lotte, Agath en Fien is om een open huis op te richten waar mensen met een eetstoornis terecht kunnen die thuis niet de juiste omgeving hebben om te herstellen. “Zo kreeg ik laatst nog een meisje over de vloer dat er niet in slaagt om iets binnen te krijgen als ze alleen is. Als ze met één van ons samen kan eten, lukt het wel. Maar daar kunnen wij natuurlijk niet drie keer per dag een consult voor aanrekenen. Ik moet de behandeling van mijn patiënten nog te vaak laten afhangen van hun budget of hun omgeving. Met een open huis zouden we dat kunnen oplossen. Daarvoor zijn we nu op zoek naar budget.”

ESpoir heeft een holistische visie. Dat betekent dat iedereen apart bekeken wordt. “We kijken naar elke specifieke situatie en hoe we het best kunnen helpen”, aldus Lotte. “We analyseren ook welke gedachten er allemaal in mensen hun hoofd zitten en hoe die daar gekomen zijn. En we gaan na welke hulp iemand allemaal nodig heeft. Want iedereen is uniek en iedereen is anders, daarom geloven we in een persoonlijke aanpak met veel overlegmomenten erbij. Zodat je niet het gevoel hebt dat je overal je verhaal opnieuw moet doen, maar dat we samenwerken om je herstel op gang te krijgen”

Bij ESpoir wordt er ook ruimte gemaakt voor de omgeving van de patiënten. “Want je vangnet is maar zo sterk als de mensen die het dragen. Dus we willen dit ook zo sterk mogelijk maken, waardoor je de ondersteuning krijgt die je nodig hebt”, besluit Agath.