Bruggeling Filip Vanden Berghe trekt ook tijdens eindejaarsdagen naar getroffen Luikse regio
Tussen augustus en midden december is Bruggeling Filip Vanden Berghe al 30 volle dagen naar de Luikse regio getrokken om er als vrijwilliger hulp te bieden aan de getroffenen van de vreselijke overstromingen van 14 en 15 juli. En hij geeft niet op want zelfs tijdens de eindejaarsperiode is hij van plan om minstens 6 dagen pakketten uit te delen in de Vesder en Ourthe vallei. Na enkele duizenden kilometers op de teller van mijn wagen en een 20-tal hotelovernachtingen ga ik dus nog steeds door. Filip: “Toen ik midden juli de vreselijke beelden op tv zag, heb ik spontaan beslist om hulp te bieden in de getroffen regio. Het begon met schoolmateriaal en speelgoed eind juli. Vanaf augustus startte ik ook met de verdeling van voeding, keukengerief, verzorgingsproducten,.. Talrijke handelszaken en grote merken hebben mij gesteund met schenkingen. Ik heb ondertussen zeker al enkele tonnen voeding uitgedeeld. Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat mijn hulpacties zou uitgebreid zouden worden.”
“Ik ga naar de getroffen wijken en overhandig de pakketjes persoonlijk aan de mensen. Dankzij mijn perfecte tweetaligheid kan ik ook lange gesprekken voeren met de mensen want ook dat is zeer belangrijk. Naast de materiêle en financiële ellende is er veel menselijk leed. Ik merk dat heel veel mensen getraumatiseerd zijn door de gebeurtenissen. Ze zijn bang als het opnieuw fel begint te regenen. Ik probeer een luisterend oor te zijn en hen ook moed in te spreken. Het gebeurt nog wekelijks dat mensen huilen tijdens onze babbels en dat raakt me nog steeds even hard als dag 1 van mijn hulpverlening. Er is de angst en onzekerheid voor de toekomst en de harde strijd om hun huisje opnieuw leefbaar en bewoonbaar te maken. Er is ook de angst voor nieuwe overstromingen. Ze blijven met heel veel vragen zitten hoe dit allemaal is kunnen gebeuren en waarom het herstelproces zo traag verloopt. De barre winterkoude maakt het allemaal mentaal nog zwaarder. De dankbaarheid die ik terugkrijg van deze mensen is onbeschrijflijk. De prachtige boodschappen op de sociale media en geschenkjes die ik meekrijg naar Brugge zijn daar een zichtbaar bewijs van. Ik krijg heel vaak te horen dat het hen deugd doet om te weten dat er nog steeds mensen zoals ik bekommerd zijn nu de gebeurtenissen al 5 maanden achter de rug zijn want velen onder hen voelen zich vergeten of in de steek gelaten. De “sinistrés liégeois” hebben een plaats in mijn hart gekregen en ik wil mijn individuele hulpacties die hen een beetje “réconfort en chaleur” geven ook in het voorjaar van 2022 nog voortzetten”.