Afgelopen zaterdag opnieuw een priesterwijding in Brugge: pater Henrik-Maria Dueñas

Afgelopen zaterdag was er opnieuw, en dat sinds lang, nog eens een priesterwijding in Brugge. Pater Henrik-Maria Dueñas werd tot priester gewijd in de prachtige Karmelietenkerk in de Brugse Ezelstraat. Wie is deze nieuwe priester? We laten de kersverse priester van de Katholieke Kerk zelf vertellen: “Ik ben Pater Henrik-Maria Dueñas, een van de karmelieten in Brugge. Zoals mijn naam misschien aantoont, ben ik niet in Vlaanderen geboren. Ik ben met name een Zweed van Filipijnse afkomst die geboren is in 988 in Manila. Als een klein kind van nog geen vijf jaar oud ben ik met heel mijn familie naar Zweden verhuisd. Daar heb ik mijn scholing gedaan, en daar ook heb ik de eerste stappen gedaan om mijn klooster en priesterroeping te volgen. Ik groeide trouwens op in een multiculturele deel van Göteborg.”

Na zijn middelbare school is Hendrik ingetreden in het Karmel klooster van Zweden. De Karmelorde is in Zweden eerst gekomen met Vlaamse karmelietessen 1956, slotzusters van Gent en andere steden. Zij hebben het strikt contemplatief leven in Zweden gebracht, hun leven zo vreemd voor het protestantse Zweden dat een sessie en stemming van het parlement nodig was om toestemming te verlenen om in het land te blijven. Hendrik: “Om hun nood aan geestelijke begeleiding van priesters die van dezelfde spiritualiteit leven, hebben de zusters aan de provinciale overste van Vlaanderen om Paters te sturen naar Zweden, en dat deed hij in 1967. En de eerste roeping van dit klooster was Anders Arborelius, die in 1998 bisschop van Zweden is benoemd, en in 2017 tot Kardinaal gecreëerd door Paus Franciscus. In het klooster van Norraby in Zweden ben ik ingetreden in september 2007. Vijf maanden later heb ik het habijt ontvangen en het noviciaat begonnen. Tijdens mijn vormingsperiode heb ik de geestelijke begeleiding van Pater Wilfried Stinissen genoten, en karmeliet gekend voor zijn geestelijke wijsheid en prachtige boeken over spiritualiteit. In Februari 2009 heb ik voor het eerste keer mijn kloostergeloften mogen afleggen. In 2010 ben ik naar België gestuurd voor de studies, en ik ben voor het eerste keer naar Brugge gekomen. Ik heb nog gestudeerd in Toulouse en later ook in Parijs. Telkens een nieuwe gemeenschap: nieuwe situatie en mensen aan wie ik moest leren aanpassen, maar tegelijkertijd was het gelegenheden om vriendschappen te maken. Ik had het geluk dat er waren medebroeders en vrienden gekomen van Frankrijk, Zweden en Duitsland gekomen.”

De Karmel heeft een belangrijke plaats in het hart van Hendrik. Door de Karmel heeft hij niet enkel zijn roeping ontdekt, maar een nieuwe manier van het christelijk geloof te beleven, nl. ‘een vertrouwelijke omgang in vriendschap, waarin men zich vaak onder vier ogen onderhoudt met die God door wie men zich bemind weet.’ Hendrik: “Dit zegt onze Heilige Moeder Teresa van Jezus. Het innerlijk bidden, het contemplatief leven opende de deur voor mij naar een nieuwe wereld. Na de studies ben ik ingegaan naar apostolaat, om wat ik in het gebed geleerd heb naar andere te vermelden. Dit heeft mij geleidt naar o.a. te werken als pastorale medewerker in AZ Sint-Lucas in Brugge.”

Afgelopen zaterdag was het de langverwachte dag voor Hendrik: “Het was een moment van diep geluk. Het was ook mijn bisschop, van Stockholm Zweden, het bisdom waarin ik opgeroeid ben. Anders Kardinaal Arborelius, de eerste Zweedse ongeschoeide karmeliet, heeft mij de handen opgelegd en de priesterwijding doorgeven in het bijzijn van familie, medebroeders, en vrienden vanuit Vlaanderen, Zweden, Frankrijk en Duitsland. Een dag vol van dankbaarheid om de gave de Heer en de mensen te dienen als karmeliet-priester.”

Enkele citaten van de preek van Kardinaal Arborelius tijdens de priesterwijding: Jezus heeft zijn leven voor ons gegeven. “De goede Herder geeft zijn leven voor zijn schapen” (Jh 10). In de heilige eucharistie krijgen we steeds deel aan Jezus´ leven. Iedere keer als we de eucharistie ontvangen kunnen we meer met Jezus verenigd worden. We hebben de eucharistie als voedsel nodig om met Jezus te leven en vóór hem te leven. De priester is altijd dienaar van de heilige eucharistie en daardoor ook onze dienaar. In de persoon van Jezus Christus kan hij de eucharistie vieren. Eigenlijk is het Jezus zelf die de eucharistie opdraagt en zijn leven geeft vóór de hele wereld. Door de eucharistie wil Jezus ons redden. Hij is de enige Heiland van de wereld. Om de eucharistie te kunnen vieren krijgt de priester deze reddende en bevrijdende volmacht. Daardoor kan hij in Christus het eucharistisch offer voor heel de wereld opdragen. Door de eucharistie wordt hij meer en meer met de Heer verenigd. Wanneer de priester ook karmeliet is, zoals vandaag, weet hij dat het mogelijk is steeds met Christus te leven, ook midden in de alledaagse bezigheden. Onze karmelheiligen kunnen ons helpen om overal en altijd in Christus te verblijven. Natuurlijk is dit voor alle gedoopten een wonderbare genade, maar in de Karmel is het ons dagelijks brood. Een priester die ook karmeliet is kan door zijn trouwe getuigenis deze boodschap verspreiden en de mensen helpen meer eucharistisch en contemplatief te leven.”

De priester is daarom ook geroepen om dienaar van God’s barmhartigheid te zijn voor een wereld die meer en meer nood en behoefte heeft aan de barmhartige liefde van God. In onze tijd zijn we goed geïnformeerd over alle oorlogen en conflicten overal ter wereld. Daarom is het ook gemakkelijk hoop en vertrouwen te verliezen. Wanhoop is een groot gevaar en bekoring geworden. Daarom hebben we de priesters nodig die profeten zijn van God’s barmhartigheid en voorzienigheid. In de eucharistie wil God zijn barmhartige liefde aan ons geven om ook ons barmhartig te maken. God’s barmhartige liefde moet in alle christenen geïncarneerd worden, maar vooral in de priester die dagelijks door de eucharistie wordt omgevormd om een levend teken van Jezus, de goed Herder, te zijn.
We verheugen ons en danken God voor onze nieuwe priester-karmeliet, broeder Henrik-Maria. Wij bidden voor u en vragen de Heer om u te gebruiken voor het heil van de mensen en om hun te helpen als het heilig volk van God te leven. In onze tijd van toenemende secularisatie hebben we meer dan ooit nood aan heilige priesters en heilige leken. Het Tweede Vaticaans Concilie heeft meer als alle vroegere concilies benadrukt dat alle gelovigen tot heiligheid geroepen zijn. We zijn ledematen van de heilige Kerk. We behoren tot het heilig volk van God. De wereld heeft recht in ons iets van God’s heiligheid te kunnen zien en waarnemen.

“Daarom is de priester ook dienaar van de Drie-eenheid. Hij is geroepen om de mensen te helpen om hun eigen waardigheid te ontdekken: dat zij waarachtig de woning, de tempel zijn waar God steeds aanwezig is. In het binnenste heiligdom van ons leeft God. Daar kunnen we altijd tot rust komen. Daar kunnen we het rustpunt vinden waar we steeds in aanbidding en geestelijke eredienst kunnen leven. Nooit kunnen we God genoeg ervoor danken. Maar vandaag zijn we blij dat we God kunnen danken omdat hij ons een nieuwe priester-karmeliet gegeven heeft die ons kan helpen steeds in dankbaarheid, eucharistisch en contemplatief, te leven.”

Het Nieuws van West-Vlaanderen wenst Pater Henrik-Maria Dueñas veel succes met zijn nieuwe roeping als priester.