Home > 48 uur in de Franse Oise: twee dagen onbeperkt en charmant genieten van een stukje te ontdekken Frankrijk

48 uur in de Franse Oise: twee dagen onbeperkt en charmant genieten van een stukje te ontdekken Frankrijk

Geschreven op 1 augustus 2022 om 19:05 door Mario De Wilde

Wie Frankrijk in z’n hart draagt en de (nog) onbetreden toeristische paden van onze zuiderburen wil opzoeken, moet de komende weken of maanden zeker de Oise-streek op z’n to do-lijstje plaatsen. Nu is het zeker het moment want het mooie weer geeft ons zin om er deze zomer op uit te trekken. En dan zorgt een weekendje in het Franse departement voor onvergetelijke momenten ontdekken. Het Nieuws van West-Vlaanderen bezocht vorige week de meest comfortabele accommodaties tot de beste restaurants en de leukste activiteiten. En dat om minder dan drie uurtjes rijden van onze provincie. Het ideale recept om er met het hele gezin naartoe te trekken.

Het is iets voor 10 uur wanneer we de keizerlijke oprijlaan van Château de Chantilly oprijden. Met zijn kokette torentjes, slotgracht en Franse tuinen lijkt dit een suikertaartkasteel zoals je ze alleen tegenkomt op dromerige reispuzzels van meer dan 1.000 stukjes. oprijden. Ik voel me nu al een echt prins en dan moet ik het indrukwekkend kasteel nog binnengaan. Met een vlotte gids wandelen we in de privéwoningen van de hertog en hertogin van Aumale. De residentie werd ingericht door de schilder en decorateur Eugène Lami en wordt gekenmerkt door haar romantische stijl. Tot op heden zijn dit de enige vorstelijke woningen van de juli-monarchie die sinds 1897 intact zijn gebleven. We bezoeken ook de bibliotheek, de salons en slaapkamers van de hertog en zijn vrouw. Veel barokke meubels, bladgoud en kristal die overal opduiken. Dit jaar viert Château de Chantilly de 200ste verjaardag van de geboorte van de Hertog van Aumale, een extra reden om zijn appartementen te ontdekken. Nadien wandelen we door de immense kasteeltuinen, denk aan Versailles, en vormen ons poppetjes in het decor van een Franse kostuumfilm. Ook hier komen we ogen tekort. Om maar te zeggen: Château de Chantilly is een van de mooiste juwelen van het Franse erfgoed.

 

Het kwik wijst 30 graden aan in Chantilly en dus wordt het nabijgelegen restaurant Le Hameau het decor voor een heerlijke en smakelijke tussenstop. Le Hameau is een openluchtrestaurant en maakt deel uit van een complex van vijf rustiek uitziende maisonnettes, die Marie-Antoinette inspireerden voor haar Petit Trianon in Versailles. In de tuin tafelen we onder de bomen alsof een rijkelijke picknick ons geserveerd wordt. We gaan voor een kraakverse salade met geitenkaas en een ‘Salade Oceane’ met gerookte zalm en garnituur. Knapperig brood en een heerlijk glaasje wijn benadrukken de omschrijving ‘vorstelijk tafelen’. In afwachting van wat ons zo meteen te wachten staat, bestellen we nog een dessert van peperkoek en crème Chantilly en een sorbet van rode vruchten afgetopt met de gerenommeerde crème Chantilly. Ja, het leven in Chantilly is meer dan zomaar waard geleefd te worden….

 

We wandelen vijf minuten verder richting kasteel. Voor iedereen die zich (zoals wij) een zoetekauw noemen: een workshop hoe je de legendarische slagroom Chantilly kunt kloppen. De ‘Confrérie des Chevaliers Fouetteurs’ promoot dit historisch culinair erfgoed en dat moeten ze ons geen twee keer zeggen. Samen met Zuid-Amerikanen, enkele Aziaten, Spanjaarden en wij twee West-Vlamingen leren we in een uurtje de authentieke Chantilly slagroom succesvol met de hand op te kloppen. De mevrouw die het ons allemaal uitlegt wil eerst alle spuitbussen met slagroom uit de hele wereld verbannen vooraleer ze ons inleidt in de ceremonie. En jawel, een uurtje later hebben we de beroemde ‘crème Chantilly’ zelf gemaakt en krijgen we voorwaar nog een diploma. Het thuisfront zal ons straks heel anders dan de gekende keukenkluns inschatten…

Tijd om naar L’aunette Cottage, een hotel in de buurt van Senlis, te rijden. Het hotelletje bevindt zich in (oh, woordkeuze) Chamant, een ingeslapen dorpje van enkele honderden inwoners maar krijgt al bij het binnenkomen de prijs van de Hoogste Charme. Met 14 onafhankelijke kamers, bestaat uit vijf huisjes verspreid over het terrein en met uitzicht op de mooie tuin, de binnenplaats, het bekende Parc Astérix op 10 minuten rijden en zelfs een vrij groot buitenzwembad wordt dit een ons paradijsje agréables voor één nacht. Na het vriendelijk en behulpzaam inchecken is er even tijd voor een plons in het water en wordt er intussen een tafeltje voor twee klaargemaakt in de tuin. We proeven van allerlei culinaire pareltjes met producten uit de buurt en gebak ‘préparé par madame elle-même‘. Heerlijk. We blijven nog tot laat in de tuin genieten om ons dan naar de fantastische kamer op eerste verdieping te begeven. ’s Ochtends wacht ons nog een uitgebreid ontbijt in de tuin en, na een duik in het zwembad is het tijd om afscheid te nemen.

Geen tijd om ons te vervelen want we worden tegen 11 uur verwacht aan Maison de la Pierre. In een godverlaten dorpje Saint-Maximin zijn er momenteel vijf actieve steengroeven. We dalen samen met een gids af en het valt meteen op hoe koel het hier wel is. Van 1853 tot 1856 gaf Napoleon III baron Haussmann de opdracht om Parijs op te ruimen. Hij boorde brede rechte lanen omzoomd met bomen en bouwde luxueuze hardstenen gebouwen. Er worden ook moderne faciliteiten gebouwd: grote stations, opera, warenhuizen … Deze toename van de activiteit monopoliseert opnieuw de activiteit van de steengroeven van Saint-Maximin, tot het punt dat de lokale arbeiders niet langer voldoende zijn.

In 1855 plaatste de Compagnie du Nord een loopgraaf voor de spoorlijn Parijs-Chantilly-Creil. Het haalt de steen die nodig is voor zijn kunstwerken (viaduct Commelles, viaduct Canardière in Chantilly, brug Laversine in Saint-Maximin). Door deze werken kunnen de steenhouwers de kalksteenmassa’s en de oevers van harde rotsen (liais) ontdekken. Oppervlaktemijnbouw begint op dit moment. In 1860 zijn de steengroeven van Saint-Maximin aangesloten op de spoorweg: de spoorweg zal de boot vervangen en de steen wordt  gebruikt bij de restauratie van historische monumenten zoals de sites van Pont Neuf , du Pantheon of de Tour Saint-Jacques. De steen van Saint-Maximin, bekend om zijn bijdrage aan de bouw van Parijs, geniet ook een groot aanzien in het buitenland en maakt nu lange reizen voor de bouw van moderne gebouwen of de restauratie van monumenten: Stanford University (VS), British Museum (Londen). .. De steengroeven leveren ook de klei die wordt gebruikt voor de tennisbanen van Roland-Garros : het is een kalksteenlaag van ongeveer acht centimeter die is aangebracht sinds de oprichting van het stadion in 1928. Sinds 1993 is er een site ontwikkeld voor het beoefenen van klimmen en is erg populair bij klimmers uit de omgeving. Er zijn meer dan 160 routes. In 2014 werd de ondergrondse steengroeve Parrain opengesteld voor bezoekers onder auspiciën van het Maison de la Pierre du Sud de l’Oise en er worden momenteel ook champignons geteeld. (Pictures Jerome)

We rijden naar het historisch stadje Senlis is een historisch stadje iets meer in het zuiden van de Oise. Senlis wordt gekenmerkt door gezellige straatjes, historische gebouwen en leuke plaatselijke winkeltjes. Het hoogtepunt van de stad is de Cathédrale Notre-Dame de Senlis. De indrukwekkende kerk is in de twaalfde eeuw gebouwd in een gotische stijl. In de kerk kun je veel mooie kunstwerken bewonderen zoals de glas-in-lood ramen en diverse standbeelden. Daarnaast moet je zeker een kijkje nemen bij de oude stadsmuren. Je vindt er resten van de Gallo Romeinse stadsmuren en van de stadsmuren uit de middeleeuwen. Ook het Musée d’Art et d’Archéologie de Senlis mag je zeker niet missen. In dit museum kun je veel kunst en archeologische vondsten ontdekken. Het museum is gevestigd in het voormalige bisschoppelijke paleis en je leert er veel over de geschiedenis van Senlis.

Onze laatste stop is, heel toepasselijk, Restaurant ‘Chez Nous’ in hartje Senlis. Hier wordt de traditionele keuken met Italiaanse invloeden geserveerd ‘hommage à ma grand-mère italienne‘ aldus de enthousiaste chef-kok. Dat alles bereid met verse lokale producten en vergezeld met de lekkerste wijntjes. We krijgen een tafeltje op het binnenterras van ‘Chez Nous’ en een staande ovatie ook voor de vriendelijke bediening en de gastvrije ontvangst van de patron Karl én het personeel.

Andere smakelijke to do’s meteen in de buurt

Les Picantins, een traditie uit Compiègne
De zogenaamde ‘Picantins’ zijn elk kwartier te horen in Compiègne met het luiden van de klokken van het stadhuis. Maar Les Picantins vertegenwoordigen niet alleen de drie vroegere grote vijanden van Frankrijk. Het is ook een chocolade delicatesse, gecreëerd in de jaren 1920! Het is een recept op basis van drie geroosterde hazelnoten, omhuld met nougatine en gerold in pure chocoladeschilfers.

De specialiteit van Noyon: ‘Les coeurs de Noyon’.
Vergeet zeker niet om voor je vertrek dé specialiteit van Noyon te proeven: ‘Les coeurs de Noyon’. Wanneer deze hartvormige zoetjes smelten in je mond laten ze een smaakbom van jam los en herinneren ze je eraan dat de regio al heel lang dé hoofdstad van de rode vruchten is. Het rode snoepfruit is te vinden in Yvon Berthelot’s bekende banketbakkerij.

De lekkernij van Pierrefonds: Machicoulis
Het snoepje machicoulis, dat in 1926 werd gecreëerd, dankt zijn naam aan de kokende olie die in de middeleeuwen op de aanvaller van de machicoulis van het kasteel van Pierrefonds werd gegoten. Deze kleine lekkernij is een klein vierkantje karamel gemaakt van Normandische boter en gehakte en geroosterde amandelen.

Met dank aan PR-Walkie Talkie, Gent

 

0 reacties

Wees de eerste die reageert op dit artikel!

Geef een reactie op dit artikel

Velden met een * zijn verplicht in te vullen. E-mailadressen worden nooit gepubliceerd op de website.