100-jarige supportersvereniging De Strandleeuwen uit Heist onthulde jubileumtegel
Supportersclub De Strandleeuwen Heyst aan Zee onthulde zopas hun eigen jubileumtegel ingehuldigd. Dat gebeurde ter hoogte van het Hey-Museum in Heist. In 1923 werd KFC Heist opgericht. Deze lokale club bestaat ondertussen 102 jaar. In 1925 werd supportersvereniging De Strandleeuwen opgericht, en viert dit jaar hun 100-jarig bestaan. Een flinke brok rijke geschiedenis.
In 1928 speelden de Plakkers en de Vissers voor het eerst een gemaskerde voetbalmatch op dinsdagnamiddag van carnaval. Het is traditie die beide verenigingen met grote eer willen verder zetten.
In de rangen van FC Heist ontstonden twee supportersverenigingen: De Zeemeermin met vooral aanhang bij de vissers en De Strandleeuwen, geliefd bij bouwvakkers, in het bijzonder stukadoors (plakkers). Deze wedstrijd wordt naar aloude traditie niet zozeer gekenmerkt door hoogstaand technisch voetbal maar eerder door theatrale schwalbes waarbij de medische assistenten voortdurend moeten uitrukken om de geveinsde kwetsuren van de spelers te verdoven met sterk water.
Ook het Bal van de Zeemeermin (voor het eerst in 1929) stamt uit de gelijknamige supportersclub. Na de tweede Wereldoorlog was Hotel de Bruges de pleisterplaats voor het bal tot in 1950. Daarna vond het bal achtereenvervolgend plaats in een tent op het Canadezenplein (nu De Bolle), de zaal van Ciné Moderne, Old Brussels en de oude en nieuwe Ravelingen. Na zoveel jaren mochten de Plakkers niet langer achterblijven en gingen ook enkele jaren terug van start met hun fel gesmaakte en grandioos geslaagde Bal van de Plakkers !
K.F.C. Heist, opgericht in 1923 met dokter De Ketelaere als eerste voorzitter, kan een beroep doen op twee supportersclubs, namelijk De Zeemeermin en De Strandleeuwen. De supportersclub De Strandleeuwen werd in 1925 gesticht in café Sportwereld, de bakermat van de Heistse aanhangers van wielrennen, karabijnschieten en uiteraard voetbal. De keuze van het embleem voor de vereniging was een spontane inval, die een blijvend vraagteken heeft meegekregen. Een anonieme Strandleeuw gist in het tijdschrift van de heemkundige kring Heyst Leeft uit 1976 naar de afkomst van de naam van de supportersclub: “Wordt er alleen bedoeld de koppige maar sterke grijze vierpotige langoor die destijds op het strand werd ingezet voor allerlei karweitjes? Waren het de doorwaaide strandwerkers die al in 1928 een carnavalsmatch speelden tegen De Strandleeuwen? Of allebei?”
Eind jaren ’20, begin jaren ’30 betaalden leden van De Strandleeuwen 2 frank om een match te zien op de weide van Goormachtigh/Hoornmachtigh. Een gekwetste speler kreeg uit de supporterskas 7,50 frank per dag. Op 31 januari 1926 werd een autobus ingelegd voor de match in Kortrijk en op 17 februari van datzelfde jaar werden er vijf auto’s en muzikanten ter beschikking gesteld van de spionkop voor de wedstrijd tegen Poperinge. Naast het ondersteunen van de voetbalploeg F.C. Heist organiseerde de supportersclub hun jaarlijks bal met een entree van 1,25 frank. Voor 90 centiemen mocht de ‘pardessus’ aan de kapstok. De pianist kostte 10 BFR en de opbrengst bedroeg 126,75 BFR
De vlag was de trots van de vereniging. In 1928 werd de vaandeldrager ontslagen wegens gebrek aan eerbied voor de vlag. Met de slechte jaren van F.C. Heist gingen ook De Strandleeuwen even ‘achter de maan’. In 1940 werd al het materiaal van de club verkocht en het bestuur werd ontbonden. Gedurende de oorlog bestond er wel den ploeg F.C. Stormvogels. Na de oorlog werd opnieuw gestart onder impuls van ondermeer Prosper Vanhulle en gingen onder voorzitterschap van Laurent Matthys de activiteiten van de supportersclub De Strandleeuwen crescendo. Het supportersblad ‘Groen en wit’ (vanaf 1953) met tombola voor de jeugdploegen was een schot in de roos.
De supportersclub De Zeemeermin werd in juni 1929 opgericht in een herberg bij Maurice Vanhalewijn, gelegen aan de Leopoldlaan in Heist (later Café Windsor). André Pauwels, Maurice De Groote, Camiel Vantorre en François Dhaese waren de mannen van het eerste uur. De vlag van De Eiermijn werd onder impuls van Jozef Vantorre (Fieste) besteld in Luik voor een bedrag van 6.500 frank. Het ontwerp werd gemaakt op basis van een schilderijtje in het huis van Marie van Ludders. De oorspronkelijke zeemeermin kreeg een voetbal in haar handen en op de achtergrond tekende men enkele vissersvaartuigen. Een eerste prijs in een wedstrijd voor supportersvlaggen te Luik was het gevolg! Een gelijkaardig succes werd jaren later nog eens behaald in Oostende.
Waarom de supportersclub de naam De Zeemeermin kreeg, is meer een mythe dan een feit. Tussen pot en pint wordt verteld dat de stichters eens een zeemeermin hebben gevangen. De meermin heeft in ieder geval een lange cultuurhistorische en volkskundige geschiedenis achter de rug. De figuur verschijnt in de volksoverlevering op vele manieren: verhalen, liederen, prenten, kunstwerken, naamgeving…
De supportersclub steunde K.F.C. Heist van meet af aan ook financieel: spelers werden betaald en vervoer werd bekostigd. Een echte traditie bij De Zeemeermin is het doorspelen van de voetbaluitslagen naar de vissers op zee. De vereniging rekruteert zijn leden voornamelijk onder de vissersbevolking. De supporters organiseren het jaarlijkse bal op carnavalsmaandag en de traditionele voetbalwedstrijd tussen de Vissers en de Plakkers op carnavaldinsdag. In 1976 telde de supportersclub 1.200 leden met sinds 1935 samenkomsten in Het Belgisch Hof van café-uitbater Maurice Vanhalewijn.
In 1928 speelden de Plakkers en de Vissers, de voetbalploegen van respectievelijk De Strandleeuwen en de Zeemeermin voor het eerst een gemaskerde voetbalmatch op dinsdagnamiddag van carnaval. Het is traditie die beide verenigingen met grote eer nog steeds verder zetten.
In de rangen van FC Heist ontstonden twee supportersverenigingen: De Zeemeermin met vooral aanhang bij de vissers en De Strandleeuwen, geliefd bij bouwvakkers, in het bijzonder stukadoors (plakkers). Deze wedstrijd wordt naar aloude traditie niet zozeer gekenmerkt door hoogstaand technisch voetbal maar eerder door theatrale schwalbes waarbij de medische assistenten voortdurend moeten uitrukken om de geveinsde kwetsuren van de spelers te verdoven met sterk water.
Ook het Bal van de Zeemeermin (voor het eerst in 1929) stamt uit de gelijknamige supportersclub. Na de tweede Wereldoorlog was Hotel de Bruges de pleisterplaats voor het bal tot in 1950. Daarna vond het bal achtereenvervolgend plaats in een tent op het Canadezenplein (nu De Bolle), de zaal van Ciné Moderne, Old Brussels en de oude en nieuwe Ravelingen. Na zoveel jaren mochten de Plakkers niet langer achterblijven en gingen ook enkele jaren terug van start met hun fel gesmaakte en grandioos geslaagde Bal van de Plakkers !